Een thriller die onder je huid kruipt.

Met Onder de radar levert Eris Althea een beklemmende en verrassend gelaagde thriller af die verder reikt dan spionage en actie alleen. Zijn eerste missie. Haar eerste vergissing. Die tagline blijkt geen loze belofte, maar de kern van een verhaal waarin macht, identiteit en menselijkheid voortdurend met elkaar botsen.

Hoofdpersoon Xavier Karandasj is geen klassieke held. Nadat Elisabeth hem verlaat, kiest hij niet voor herstel, maar voor verdwijning: het Franse Vreemdelingenlegioen. Die emotionele breuk geeft zijn personage direct gewicht. Zijn missie in Alaska – ogenschijnlijk strak omlijnd – wordt al snel een psychologisch mijnenveld. Vermomd als toerist infiltreert hij het afgelegen kamp van Olivia Miller, een wetenschapper die experimenteert met grenzen die beter niet overschreden worden. Althea zet hun ontmoeting subtiel neer: Olivia voelt dat Xavier “anders” is, maar haar onderschatting van hem vormt de katalysator voor alles wat volgt.

Wat dit boek onderscheidt, is de sfeer. Alaska is geen decor, maar een dreigende aanwezigheid: koud, geïsoleerd en onverschillig. Die omgeving weerspiegelt perfect de innerlijke staat van de personages. De stille, alerte Sunjin fungeert daarbij als een intrigerend tegenwicht – een personage dat weinig zegt, maar des te meer ziet. Zijn rol verdiept de spanning en maakt de dynamiek tussen de hoofdpersonen complexer dan verwacht.

Althea schrijft strak en filmisch, maar neemt ook de tijd voor reflectie. Thema’s als geheugen, controle en de vraag wat een mens tot mens maakt, worden zorgvuldig verweven met de thrillerstructuur. Xavier’ verleden laat hem niet los, en juist dat maakt zijn strijd tegen Olivia’s plannen zo aangrijpend: hij vecht niet alleen tegen haar experimenten, maar ook tegen zijn eigen verlies en morele grenzen.

Onder de radar is daarmee meer dan een spannende pageturner. Het is een thriller die blijft hangen, juist omdat hij ongemakkelijke vragen durft te stellen. Over macht. Over vooruitgang. En over wat er verloren gaat wanneer we denken dat we de mens kunnen verbeteren. Een sterke start van wat smaakt naar meer.