Lezersrecensie
Ontspannen leeservaring over een pittig onderwerp.
Door jou ben ik mij is een modern verhaal over de liefde tussen twee jongens. Jona ontdekt dat hij homoseksueel is en valt volledig voor de Marokkaanse Marouan, die hij leert kennen bij een voetbalwedstrijd. Jona is echter christelijk en homoseksualiteit wordt niet eenvoudig geaccepteerd in zijn omgeving. Door zijn relatie met Marouan leert Jona zichzelf kennen en durft hij het uiteindelijk aan, met behulp van vrienden en zijn zusje, aan zijn ouders te vertellen dat hij op jongens valt. In het boek volg je het wel en wee van Jona, zijn intense verliefdheid op Marouan en zijn struggle hiermee. Is het mogelijk om christen én homoseksueel te zijn?
Hinke van Abbema heeft met dit boek een vriendelijk verhaal geschreven, dat erg toegankelijk is voor jongeren in het algemeen, maar ook zeker geschikt is voor jongeren die dezelfde problemen ervaren als Jona. Ontdekken dat je homoseksueel bent is al niet makkelijk, om het echter te ontdekken terwijl je weet dat je omgeving er waarschijnlijk negatief op zal reageren maakt het nog moeilijker. In het boek neemt Van Abbema je mee in de gedachte- en gevoelswereld van Jona, die eenvoudig te volgen is door de gebruikte ik-vorm. Je wordt meegesleept in Jona’s gevoelens voor Marouan en je kunt als lezer bijna niet anders dan hopen dat alles goed zal komen; zowel Jona als Marouan heeft een enorme gunfactor.
De schrijfstijl is vlot en her en der maakt Van Abbema gebruik van jeuïg klinkende jongerentaal, maar zonder dat het 'kijk mij eens jeugdig zijn' overkomt. De Whatsappgesprekken (inclusief emoji en in een ander lettertype geschreven) zorgen voor afwisseling. Voor jongeren zijn deze gesprekken vast herkenbaar, maar door het gebruik van de nu populaire app bestaat het risico dat het boek snel gedateerd raakt en dat zou jammer zijn. (Zie bijvoorbeeld jeugdboeken uit de tijd waarin het nu verouderde msn gebruikt wordt.) Het verhaal is namelijk tijdloos en verdient het over tien, twintig jaar nog gelezen te worden.
In de hoofdstukken staan her en der kleine tekeningetjes van de Erasmusbrug (het verhaal speelt zich af in Rotterdam), die op een gegeven moment wel erg de aandacht trekken. Een dubbele witregel was genoeg geweest om een overgang aan te duiden en soms lijken de bruggen er zelfs wat at random te staan.
Het toevoegen van de gesprekken via Whatsapp en de bijbehorende vormgeving zorgen ervoor dat het boek ook wat meer gericht lijkt op de wat jongere lezer, terwijl de personages al een jaar of achttien zijn: Marouan heeft een eigen appartement, Jona heeft eindexamen gedaan en kiest een studie en is samen met zijn beste vriendin op zoek naar een kamer… Hierdoor liggen de belevingswereld van de lezer en die van de personages wat verder uit elkaar, maar dat hoeft absoluut geen probleem te vormen: de schrijfstijl, met korte, heldere zinnen en soepel taalgebruik, zorgt ervoor dat deze jongere lezer dit wel zou moeten kunnen overbruggen.
Zoals gezegd, zet Van Abbema herkenbare, vriendelijke personages neer met een hoge gunfactor. Omdat je meegenomen wordt in de belevenissen van Jona, valt het echter al lezende op dat Jona niet alleen maar aimabel is. Hij lijkt op een gegeven moment wat egocentrisch te zijn, een eigenschap die duidelijk expres in het verhaal geschreven is. Heel prettig, want dat maakt Jona tot een compleet personage met een volledig karakter.
Marouan is in tegenstelling tot Jona een flat character, wat echter niet storend is. Je krijgt als lezer zijn achtergrond op een gegeven moment te weten door een infodump, die vormgegeven is in een uitleg van Marouan aan Jona over zijn kindertijd en puberjaren. Deze achtergrond van Marouan levert echter wat knarsende momenten op. Van Abbema heeft een dappere poging gedaan een Marokkaanse jongen neer te zetten zónder moslimachtergrond, om zo een personage te creeëren dat niet aan de clichébeelden zou voldoen. Desondanks blijkt dat Marouan wel weer een achtergrond heeft van jeugdzorg en ellende, wat juist dat clichébeeld weer aanhaalt. Marouan had voor de loop van het verhaal net zo goed Jochem kunnen heten en alsnog de achtergrond kunnen hebben die de schrijfster voor dit personage bedacht heeft. Nu voelde de Marokkaanse achtergrond wat gemaakt en soms zelfs hinderlijk overbodig. De term 'politiek correct' dringt zich dan toch een beetje op.
Door jou ben ik mij is ondanks het feit dat het over een homoseksuele jongen met een christelijk bestaan gaat absoluut geen stichtelijk boek met een hoog halelujagehalte; de christelijke cultuur is goed en geloofwaardig neergezet. Het gezin staat midden in de wereld en komt over als een gezellig en warm nest, waardoor de innerlijke strijd die Jona voert juist versterkt wordt. Chapeau!
Wel had Van Abbema wat mij betreft wat meer aandacht mogen besteden aan de periode na Jonathans coming out. Vooral de houding van zijn vader, die duidelijk meer moeite had de homoseksualiteit van zijn zoon te verenigen met zijn christelijke geloof, was een interessant gegeven, waar nu wat snel overheen gefietst wordt. Een gemiste kans, omdat dit juist een heikel punt kan zijn voor de jonge lezer die op zoek is naar herkenbaarheid en houvast. Het ontdekken van je geaardheid is natuurlijk een proces, maar ik had graag meer (innerlijk) conflict gezien op dit vlak. Dit bleef echter wat tam.
Toch valt door die paar minpuntjes goed heen te lezen. Het is, zoals hierboven aangegeven, een toegankelijk boek, dat met een vlotte pen geschreven is. Je gaat als lezer snel van de personages houden en het gekozen uitgangspunt van homoseksualiteit en christendom wekt de nieuwsgierigheid op. Het is een prettig en veilig boek voor jongeren vanaf een jaar of dertien, veertien die zelf voor het eerst in aanraking komen met een oprechte, intense verliefdheid.
Al met al een verdiende vier sterren voor deze vriendelijke roman!
Extra punten trouwens voor de prachtige cover van Karst-Janneke Rogaar!
Abbema, H. (2019). Door jou ben ik mij. Utrecht: KokBoekencentrum
ISBN: 978 90 435 3178 8
Hinke van Abbema heeft met dit boek een vriendelijk verhaal geschreven, dat erg toegankelijk is voor jongeren in het algemeen, maar ook zeker geschikt is voor jongeren die dezelfde problemen ervaren als Jona. Ontdekken dat je homoseksueel bent is al niet makkelijk, om het echter te ontdekken terwijl je weet dat je omgeving er waarschijnlijk negatief op zal reageren maakt het nog moeilijker. In het boek neemt Van Abbema je mee in de gedachte- en gevoelswereld van Jona, die eenvoudig te volgen is door de gebruikte ik-vorm. Je wordt meegesleept in Jona’s gevoelens voor Marouan en je kunt als lezer bijna niet anders dan hopen dat alles goed zal komen; zowel Jona als Marouan heeft een enorme gunfactor.
De schrijfstijl is vlot en her en der maakt Van Abbema gebruik van jeuïg klinkende jongerentaal, maar zonder dat het 'kijk mij eens jeugdig zijn' overkomt. De Whatsappgesprekken (inclusief emoji en in een ander lettertype geschreven) zorgen voor afwisseling. Voor jongeren zijn deze gesprekken vast herkenbaar, maar door het gebruik van de nu populaire app bestaat het risico dat het boek snel gedateerd raakt en dat zou jammer zijn. (Zie bijvoorbeeld jeugdboeken uit de tijd waarin het nu verouderde msn gebruikt wordt.) Het verhaal is namelijk tijdloos en verdient het over tien, twintig jaar nog gelezen te worden.
In de hoofdstukken staan her en der kleine tekeningetjes van de Erasmusbrug (het verhaal speelt zich af in Rotterdam), die op een gegeven moment wel erg de aandacht trekken. Een dubbele witregel was genoeg geweest om een overgang aan te duiden en soms lijken de bruggen er zelfs wat at random te staan.
Het toevoegen van de gesprekken via Whatsapp en de bijbehorende vormgeving zorgen ervoor dat het boek ook wat meer gericht lijkt op de wat jongere lezer, terwijl de personages al een jaar of achttien zijn: Marouan heeft een eigen appartement, Jona heeft eindexamen gedaan en kiest een studie en is samen met zijn beste vriendin op zoek naar een kamer… Hierdoor liggen de belevingswereld van de lezer en die van de personages wat verder uit elkaar, maar dat hoeft absoluut geen probleem te vormen: de schrijfstijl, met korte, heldere zinnen en soepel taalgebruik, zorgt ervoor dat deze jongere lezer dit wel zou moeten kunnen overbruggen.
Zoals gezegd, zet Van Abbema herkenbare, vriendelijke personages neer met een hoge gunfactor. Omdat je meegenomen wordt in de belevenissen van Jona, valt het echter al lezende op dat Jona niet alleen maar aimabel is. Hij lijkt op een gegeven moment wat egocentrisch te zijn, een eigenschap die duidelijk expres in het verhaal geschreven is. Heel prettig, want dat maakt Jona tot een compleet personage met een volledig karakter.
Marouan is in tegenstelling tot Jona een flat character, wat echter niet storend is. Je krijgt als lezer zijn achtergrond op een gegeven moment te weten door een infodump, die vormgegeven is in een uitleg van Marouan aan Jona over zijn kindertijd en puberjaren. Deze achtergrond van Marouan levert echter wat knarsende momenten op. Van Abbema heeft een dappere poging gedaan een Marokkaanse jongen neer te zetten zónder moslimachtergrond, om zo een personage te creeëren dat niet aan de clichébeelden zou voldoen. Desondanks blijkt dat Marouan wel weer een achtergrond heeft van jeugdzorg en ellende, wat juist dat clichébeeld weer aanhaalt. Marouan had voor de loop van het verhaal net zo goed Jochem kunnen heten en alsnog de achtergrond kunnen hebben die de schrijfster voor dit personage bedacht heeft. Nu voelde de Marokkaanse achtergrond wat gemaakt en soms zelfs hinderlijk overbodig. De term 'politiek correct' dringt zich dan toch een beetje op.
Door jou ben ik mij is ondanks het feit dat het over een homoseksuele jongen met een christelijk bestaan gaat absoluut geen stichtelijk boek met een hoog halelujagehalte; de christelijke cultuur is goed en geloofwaardig neergezet. Het gezin staat midden in de wereld en komt over als een gezellig en warm nest, waardoor de innerlijke strijd die Jona voert juist versterkt wordt. Chapeau!
Wel had Van Abbema wat mij betreft wat meer aandacht mogen besteden aan de periode na Jonathans coming out. Vooral de houding van zijn vader, die duidelijk meer moeite had de homoseksualiteit van zijn zoon te verenigen met zijn christelijke geloof, was een interessant gegeven, waar nu wat snel overheen gefietst wordt. Een gemiste kans, omdat dit juist een heikel punt kan zijn voor de jonge lezer die op zoek is naar herkenbaarheid en houvast. Het ontdekken van je geaardheid is natuurlijk een proces, maar ik had graag meer (innerlijk) conflict gezien op dit vlak. Dit bleef echter wat tam.
Toch valt door die paar minpuntjes goed heen te lezen. Het is, zoals hierboven aangegeven, een toegankelijk boek, dat met een vlotte pen geschreven is. Je gaat als lezer snel van de personages houden en het gekozen uitgangspunt van homoseksualiteit en christendom wekt de nieuwsgierigheid op. Het is een prettig en veilig boek voor jongeren vanaf een jaar of dertien, veertien die zelf voor het eerst in aanraking komen met een oprechte, intense verliefdheid.
Al met al een verdiende vier sterren voor deze vriendelijke roman!
Extra punten trouwens voor de prachtige cover van Karst-Janneke Rogaar!
Abbema, H. (2019). Door jou ben ik mij. Utrecht: KokBoekencentrum
ISBN: 978 90 435 3178 8
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Mijke Jonkman
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
