Verloren kinderen

Ik mocht dit boek lezen van Dieter Declercq, waarvoor mijn dank.

Verloren kinderen van Dieter Declercq uitgeverij Stokstaart.

Mei 1944. Een bommenwerper die terugkeert van een missie over Duitsland stort neer in een bos nabij een klein dorp. De bommen die er enkele seconden eerder uitvielen, treffen een geheime bunker verscholen in het bos. De bunker stort deels in. Een fait divers in de oorlog.

Behalve voor een tiental jongeren die, schuilend in die bunker, de crash overleefd hebben. Maar de buitenwereld is hen vergeten.

Zeven jaar lang al overleven ze daar. Maar hoe doen ze dat ?

Hoe gaat het met hen en vooral…

Waarom komen ze niet naar buiten?


Dieter heeft in dit oorlogsverhaal gebeurtenissen tijdens de oorlog beschreven. Maar het intrigerende deel was de tijd na de oorlog, vooral voor de kinderen die in de bunker schuil zaten. Hij weet dit deel zo te beschrijven dat je je heel goed zou kunnen voorstellen hoe deze kinderen dit beleefd hebben. Ondanks de soms grote sprongen kwa jaartal volgen de hoofdstukken zich goed op. De opbouw van het verhaal zit goed in elkaar en je leert de personages goed kennen.

Een verhaal die ik zeker aanraad om eens te lezen. Kon het boek met moeite weg leggen omdat ik zo graag het einde wilde weten.