Je proeft, hoort, ruikt en voelt Rome: je bent in Rome!

Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.

‘Bitter’ bestaat uit twee delen. Beide delen hebben als titel een naam van een straat in Rome.
Het verhaal begint in 2019 in Rome en eindigt ongeveer vijf jaar later.

In het eerste deel met als titel ‘Via del Pellegrino’ volg je Elena Russo die probeert haar familie te helpen. Ze wonen in een afgedankte caravan ‘Chateau Cantara’ aan de oever van de Tiber. In een drukke wijk van Rome, gelegen tussen de rivier de Tiber en de Via del Pellegrino in het historisch centrum van Rome vol winkels en restaurantjes, kan ze op zoek gaan naar eten en andere dingen voor zichzelf en haar familie. Er wordt zoveel weggegooid wat hun gezin nog goed kan gebruiken.

Haar vader, Giuseppe Russo, was een rijke antiquair maar verloor door een een enorme financiële toeslag alles wat ze hadden en liet zijn vrouw Ginevra, zijn dochter Elena en de tweelingbroertjes Zeno en Enzo in armoe achter. Van de een op de andere dag verdwijnt hun moeder Ginevra Mancini zonder enig bericht achter te laten uit hun leven. Het is dus aan Elena om voor de rest van het gezin te zorgen. Elena eist van haar vader eerst de helft van zijn inkomsten omdat ze dreigt te vertrekken, zoals haar moeder ook deed. Wat hij daarna overhoudt wordt door hem besteed aan drank.

Tijdens een van haar vele speurtochten wordt ze betrapt door de sterrenchef van restaurant La Scala: Matteo Amato.
Dit betekent een ommekeer in haar leven omdat Matteo haar een kans geeft.
Matteo probeert graag nieuwe gerechten uit en Elena is een harde werker die haar dankbaarheid toont door goed op te letten wat Matteo doet. Hij is haar grote voorbeeld.
In dit eerste deel leer je een heleboel interessante personages kennen. Helaas is Matteo te goed van vertrouwen naar anderen toe.

“Het viel Elena op dat alle mensen die in de keuken werkten, vriendelijk en hulpvaardig omsprongen met elkaar. Het waren mensen die zichtbaar goed op elkaar waren ingespeeld en die ook tegen haar praatten alsof ze meetelde. Ze maakte nu deel uit van een groter verhaal.”

In het tweede deel met als titel: ‘Via Panisperna’ lees je nog meer over de stad Rome en alles wat bij een wereldstad hoort; vooral de verschillen tussen arm en rijk en het misbruik van vertrouwen zijn hier duidelijk beschreven. Onderwerpen zoals misdrijf, drugshandel en afpersing zijn goed met het verhaal verweven.
Maar ook zelfopoffering is aan de orde en wordt heel ingetogen beschreven. Hierdoor werd het indrukwekkend om te lezen.

“Het stuk ging dieper in op andere strapatsen van bankier Volpe.
Matteo had Giorgio nooit over welk land dan ook in Afrika horen Vertellen. Wat had Giorgio met Afrika te maken? Dit artikel moest regelrechte nonsens zijn. Maar nee, ook hier schetste La Repubblica vlot en zonder mededogen de context: veel crimineel geld wordt contant geïnvesteerd in grondstoffen in landen zoals Oeganda en Kenia, vooral in goud en diamant. Daar had de gevierde bankier van UniCredit de mosterd gehaald om een eigen juwelenhandel uit te bouwen, met een van zijn escortes als gerante. Zelfs dát wist de krant.”

Het was heerlijk om door Ann Galland weer even mee naar mijn favoriete Rome genomen te worden. Ze beschrijft de omgeving op een prachtige manier waardoor je jezelf tijdens het lezen in de Eeuwige Stad waant. De personages zijn levensecht en de emoties worden heel knap neergezet.

Ik kwam ook veel plaatsen tegen die ik persoonlijk ken, zelfs een bloemwinkel waar ik ooit een bloemetje gekocht heb: Fleur Garden aan de Viale di Trastevere.
Je zit tijdens het lezen als het ware tussen de Romeinen; je ruikt, proeft, hoort en voelt Rome. Het voelde voor mij een beetje als thuiskomen.

Graag had ik de bitter met de naam Per Matteo geproefd, maar die is helaas alleen verkrijgbaar bij Da Elena.

Ik waardeer ‘Bitter’ met vijf fonkelende sterren.