Lezersrecensie
Een van mijn favorieten!
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
Een vrouw is de autobiografische roman van de Italiaanse schrijfster, dichter en feministe Sibilla Aleramo.
Sibilla Aleramo is het pseudoniem van Rina Faccio (1876-1960). Een vrouw vertelt het verhaal over een jonge vrouw die opgroeit in een klein dorp in het zuiden van Italië aan het begin van de twintigste eeuw.
Ze wordt op haar vijftiende gedwongen te trouwen met een man die haar verkracht heeft. Het is niet anders. Ze krijgt een zoon, maar haar huwelijk is een hel. Dan begint ze overeenkomsten te herkennen tussen haar eigen leven en de levens van haar moeder en alle andere vrouwen die ze kent. Ze is eenzaam en ongelukkig, en ze voelt zich gevangen in een wereld die haar niet accepteert.
“Ik had gewoon doelbewust afscheid genomen van het leven. Hoewel dat in een moment van verstandsverbijstering gebeurde, was het eerder alsof ik gehoorzaamde aan een bevel van verre dan aan de dwingende noodzaak van het ogenblik. Mijn bestaan moest op dat moment eindigen: de vrouw die ik tot die nacht geweest was moest sterven.”
Dan ontsnapt ze aan haar lot en een kritisch zelfonderzoek volgt.
Een vrouw is een krachtig en aangrijpend verhaal over het leven van een vrouw in een patriarchale samenleving. Aleramo weet de lezer mee te nemen in de wereld van haar hoofdpersoon en ze laat zien hoe het is om te leven in een wereld waarin je als vrouw geen rechten hebt.
De vertelling in drie delen is sterk en authentiek. De auteur schrijft met een indringende stem en ze weet de lezer te raken met de emoties van haar hoofdpersoon. Ze beschrijft de tijdsgeest met veel detail en ze laat in deze naturalistische roman zien hoe het leven voor vrouwen in die tijd was.
Een vrouw is een boek meteen onderwerp dat helaas nog steeds actueel is.
De auteur was de eerste vrouw in Italië die een grote bijdrage leverde aan de vrouwenemancipatie. Ze was haar tijd ver vooruit.
“Voor het eerst voelde ik mijn morele onafhankelijkheid helemaal, terwijl ik in Rome eigenlijk altijd een bepaalde schroom had gevoeld als ik beweerde vrij te zijn en mij ontslagen voelde van elke verplichting tegenover degene aan wie de wet mij bond: nu vreesde ik dat er een ander gevoel bij was gekomen. Nu voelde ik mij helemaal kalm. Op de ochtend van mijn aankomst merkte ik dat mijn man aan bepaalde kleine dingen aandacht had geschonken toen hij de inrichting van onze tijdelijke woning voorbereidde. Op mijn schrijftafel lagen tijdschriften en nieuwe boeken; zijn bijna verlegen glimlach leek het verlangen om mij opnieuw te veroveren uit de drukken.”
De eerste keer dat ze haar verhaal aanbood bij een uitgever, werd het geweigerd maar gelukkig voor ons allemaal bleef ze volhouden!
Ik heb Een vrouw graag gelezen.
Een vrouw is de autobiografische roman van de Italiaanse schrijfster, dichter en feministe Sibilla Aleramo.
Sibilla Aleramo is het pseudoniem van Rina Faccio (1876-1960). Een vrouw vertelt het verhaal over een jonge vrouw die opgroeit in een klein dorp in het zuiden van Italië aan het begin van de twintigste eeuw.
Ze wordt op haar vijftiende gedwongen te trouwen met een man die haar verkracht heeft. Het is niet anders. Ze krijgt een zoon, maar haar huwelijk is een hel. Dan begint ze overeenkomsten te herkennen tussen haar eigen leven en de levens van haar moeder en alle andere vrouwen die ze kent. Ze is eenzaam en ongelukkig, en ze voelt zich gevangen in een wereld die haar niet accepteert.
“Ik had gewoon doelbewust afscheid genomen van het leven. Hoewel dat in een moment van verstandsverbijstering gebeurde, was het eerder alsof ik gehoorzaamde aan een bevel van verre dan aan de dwingende noodzaak van het ogenblik. Mijn bestaan moest op dat moment eindigen: de vrouw die ik tot die nacht geweest was moest sterven.”
Dan ontsnapt ze aan haar lot en een kritisch zelfonderzoek volgt.
Een vrouw is een krachtig en aangrijpend verhaal over het leven van een vrouw in een patriarchale samenleving. Aleramo weet de lezer mee te nemen in de wereld van haar hoofdpersoon en ze laat zien hoe het is om te leven in een wereld waarin je als vrouw geen rechten hebt.
De vertelling in drie delen is sterk en authentiek. De auteur schrijft met een indringende stem en ze weet de lezer te raken met de emoties van haar hoofdpersoon. Ze beschrijft de tijdsgeest met veel detail en ze laat in deze naturalistische roman zien hoe het leven voor vrouwen in die tijd was.
Een vrouw is een boek meteen onderwerp dat helaas nog steeds actueel is.
De auteur was de eerste vrouw in Italië die een grote bijdrage leverde aan de vrouwenemancipatie. Ze was haar tijd ver vooruit.
“Voor het eerst voelde ik mijn morele onafhankelijkheid helemaal, terwijl ik in Rome eigenlijk altijd een bepaalde schroom had gevoeld als ik beweerde vrij te zijn en mij ontslagen voelde van elke verplichting tegenover degene aan wie de wet mij bond: nu vreesde ik dat er een ander gevoel bij was gekomen. Nu voelde ik mij helemaal kalm. Op de ochtend van mijn aankomst merkte ik dat mijn man aan bepaalde kleine dingen aandacht had geschonken toen hij de inrichting van onze tijdelijke woning voorbereidde. Op mijn schrijftafel lagen tijdschriften en nieuwe boeken; zijn bijna verlegen glimlach leek het verlangen om mij opnieuw te veroveren uit de drukken.”
De eerste keer dat ze haar verhaal aanbood bij een uitgever, werd het geweigerd maar gelukkig voor ons allemaal bleef ze volhouden!
Ik heb Een vrouw graag gelezen.
1
Reageer op deze recensie
