Lezersrecensie
Een diepgaande reis door de tijd én door de familieziel
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
'Het Eiland van Rolvers' van Astrid van Schoonacker-de Groot is meer dan alleen een familiegeschiedenis; het is een prachtig geweven tapijt van persoonlijke levens, historische gebeurtenissen en de onzichtbare draden die generaties met elkaar verbinden. Het boek, dat vier generaties van de familie Rolvers volgt, neemt de lezer mee op een reis door de tijd, van de negentiende eeuw tot ver in de twintigste eeuw, met de Amsterdamse Waterleidingduinen als onveranderlijk decor.
“Het ontroert mij dat hij alles wil weten van zijn voorouders. Ik vind het mooi dat ik de kennis die aan mij is doorgegeven en die ik heb opgedaan aan hem kan doorgeven. Verhalen vertellen over vroeger zit in onze familie.”
Het verhaal begint bij Pieter Rolvers, een landarbeider die noodgedwongen moet verhuizen door de aanleg van de waterleidingen voor Amsterdam. Dit ontheemdingsverhaal zet de toon voor de rest van het boek. We volgen vervolgens zijn jongste zoon, Willem, die tijdens de Tweede Wereldoorlog vanwege de lancering van V1-raketten vlakbij hun huisje geëvacueerd wordt, en daarna Willems dochter Geertje, die worstelt met depressies. De centrale vraag die het boek stelt, is of Geertjes strijd een gevolg is van de onverwerkte trauma's van de voorgaande generaties. Het is deze vraag die het boek een extra diepte geeft en het transformeert van een simpele reconstructie naar een ontroerende zoektocht naar de waarheid.
De kracht van 'Het Eiland van Rolvers' ligt in de manier waarop de schrijfster de grote geschiedenis – de aanleg van de waterleidingen, de Tweede Wereldoorlog – verweeft met de kleine, persoonlijke geschiedenissen. De duinen zijn niet slechts een achtergrond, maar een actieve kracht in de levens van de familieleden. Ze bieden werk, maar nemen ook bezit van hen, waardoor de titel 'Het Eiland van Rolvers' een treffende metafoor wordt voor hun afgezonderde, maar veerkrachtige bestaan.
“Op de Nieuwe gracht blijf ik stilstaan naast mijn auto en kijk ik naar het water. Wederspannigheid. Koppig. Eigenwijs. Het zijn wel woorden die regelmatig opduiken in deze zoektocht. Het niet luisteren naar anderen en alles op je eigen manier blijven doen. Dat was ook wel typerend voor mijn moeder.”
Van Schoonacker-de Groot schrijft met een empathische pen over de worstelingen van de personages. Vooral de aandacht voor Geertjes depressies en de mogelijke overdracht van trauma's is een belangrijke toevoeging die het boek een hedendaagse relevantie geeft. Het is een herkenbaar en moedig verhaal over hoe we omgaan met het verleden, zowel ons eigen verleden als dat van onze familie.
Voor liefhebbers van historische romans, familiekronieken en iedereen die geïnteresseerd is in de verbinding tussen mens en natuur, is 'Het Eiland van Rolvers' een absolute aanrader. Het is een rijk, gelaagd boek dat lang na het omslaan van de laatste bladzijde bijblijft.
'Het Eiland van Rolvers' van Astrid van Schoonacker-de Groot is meer dan alleen een familiegeschiedenis; het is een prachtig geweven tapijt van persoonlijke levens, historische gebeurtenissen en de onzichtbare draden die generaties met elkaar verbinden. Het boek, dat vier generaties van de familie Rolvers volgt, neemt de lezer mee op een reis door de tijd, van de negentiende eeuw tot ver in de twintigste eeuw, met de Amsterdamse Waterleidingduinen als onveranderlijk decor.
“Het ontroert mij dat hij alles wil weten van zijn voorouders. Ik vind het mooi dat ik de kennis die aan mij is doorgegeven en die ik heb opgedaan aan hem kan doorgeven. Verhalen vertellen over vroeger zit in onze familie.”
Het verhaal begint bij Pieter Rolvers, een landarbeider die noodgedwongen moet verhuizen door de aanleg van de waterleidingen voor Amsterdam. Dit ontheemdingsverhaal zet de toon voor de rest van het boek. We volgen vervolgens zijn jongste zoon, Willem, die tijdens de Tweede Wereldoorlog vanwege de lancering van V1-raketten vlakbij hun huisje geëvacueerd wordt, en daarna Willems dochter Geertje, die worstelt met depressies. De centrale vraag die het boek stelt, is of Geertjes strijd een gevolg is van de onverwerkte trauma's van de voorgaande generaties. Het is deze vraag die het boek een extra diepte geeft en het transformeert van een simpele reconstructie naar een ontroerende zoektocht naar de waarheid.
De kracht van 'Het Eiland van Rolvers' ligt in de manier waarop de schrijfster de grote geschiedenis – de aanleg van de waterleidingen, de Tweede Wereldoorlog – verweeft met de kleine, persoonlijke geschiedenissen. De duinen zijn niet slechts een achtergrond, maar een actieve kracht in de levens van de familieleden. Ze bieden werk, maar nemen ook bezit van hen, waardoor de titel 'Het Eiland van Rolvers' een treffende metafoor wordt voor hun afgezonderde, maar veerkrachtige bestaan.
“Op de Nieuwe gracht blijf ik stilstaan naast mijn auto en kijk ik naar het water. Wederspannigheid. Koppig. Eigenwijs. Het zijn wel woorden die regelmatig opduiken in deze zoektocht. Het niet luisteren naar anderen en alles op je eigen manier blijven doen. Dat was ook wel typerend voor mijn moeder.”
Van Schoonacker-de Groot schrijft met een empathische pen over de worstelingen van de personages. Vooral de aandacht voor Geertjes depressies en de mogelijke overdracht van trauma's is een belangrijke toevoeging die het boek een hedendaagse relevantie geeft. Het is een herkenbaar en moedig verhaal over hoe we omgaan met het verleden, zowel ons eigen verleden als dat van onze familie.
Voor liefhebbers van historische romans, familiekronieken en iedereen die geïnteresseerd is in de verbinding tussen mens en natuur, is 'Het Eiland van Rolvers' een absolute aanrader. Het is een rijk, gelaagd boek dat lang na het omslaan van de laatste bladzijde bijblijft.
1
Reageer op deze recensie
