Lezersrecensie
Een meeslepende vertelling die je een blik geeft in de harde realiteit van deze vergeten levens
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
‘De bestedeling’ van Menno Lanting is een indringend en onthullend boek dat een onbekend en pijnlijk hoofdstuk uit de Nederlandse geschiedenis blootlegt: de kinderveilingen. Lanting stuitte op dit vergeten fenomeen tijdens zijn zoektocht naar het levensverhaal van zijn overgrootmoeder, en zijn persoonlijke fascinatie vertaalt zich in een zeer gedegen en meeslepende reconstructie.
Het is moeilijk te bevatten dat tot diep in de twintigste eeuw kinderen, ouderen en mensen met een beperking in Nederland werden geveild aan de laagste bieder. De overheid besteedde de zorg voor deze kwetsbare groepen uit, en gezinnen die dit tegen de laagste kosten wilden doen, kregen de 'bestedelingen' toegewezen. Dit systeem, dat in theorie zorg en opvoeding moest bieden, ontaardde in de praktijk vaak in uitbuiting en verwaarlozing. Zoals het citaat in de samenvatting al aangeeft, was het eigenbelang van de pleegouders vaak groter dan de liefde voor het kind.
De kracht van ‘De bestedeling’ ligt in de combinatie van wetenschappelijk onderzoek en persoonlijke verhalen. Lanting heeft uitgebreid archiefonderzoek verricht, historische documenten bestudeerd en getuigenissen verzameld om de werking van dit systeem te reconstrueren. Door de levens van individuele bestedelingen te volgen, wordt de abstracte geschiedenis concreet en voelbaar. Het leest niet als een droog geschiedenisboek, maar als een meeslepende vertelling waarin de lezer een blik krijgt in de harde realiteit van deze vergeten levens.
‘De bestedeling’ is een belangrijk en noodzakelijk boek. Het werpt een nieuw licht op de geschiedenis van armoede en sociale zorg in Nederland en dwingt de lezer na te denken over hoe we in het verleden met onze meest kwetsbare medeburgers omgingen.
Het is een boek dat je raakt, informeert en aan het denken zet. Lanting heeft met dit werk niet alleen een vergeten geschiedenis onthuld, maar ook een eerbetoon gebracht aan de honderdduizenden bestedelingen wiens levens langzaam uit de herinnering dreigden te verdwijnen.
Dit boek is een aanrader voor iedereen die geïnteresseerd is in sociale geschiedenis en wil begrijpen hoe onze samenleving zich heeft ontwikkeld.
De laatste woorden van de epiloog over een moment van reflectie van de auteur, zijn iets om over na te denken.
‘De bestedeling’ van Menno Lanting is een indringend en onthullend boek dat een onbekend en pijnlijk hoofdstuk uit de Nederlandse geschiedenis blootlegt: de kinderveilingen. Lanting stuitte op dit vergeten fenomeen tijdens zijn zoektocht naar het levensverhaal van zijn overgrootmoeder, en zijn persoonlijke fascinatie vertaalt zich in een zeer gedegen en meeslepende reconstructie.
Het is moeilijk te bevatten dat tot diep in de twintigste eeuw kinderen, ouderen en mensen met een beperking in Nederland werden geveild aan de laagste bieder. De overheid besteedde de zorg voor deze kwetsbare groepen uit, en gezinnen die dit tegen de laagste kosten wilden doen, kregen de 'bestedelingen' toegewezen. Dit systeem, dat in theorie zorg en opvoeding moest bieden, ontaardde in de praktijk vaak in uitbuiting en verwaarlozing. Zoals het citaat in de samenvatting al aangeeft, was het eigenbelang van de pleegouders vaak groter dan de liefde voor het kind.
De kracht van ‘De bestedeling’ ligt in de combinatie van wetenschappelijk onderzoek en persoonlijke verhalen. Lanting heeft uitgebreid archiefonderzoek verricht, historische documenten bestudeerd en getuigenissen verzameld om de werking van dit systeem te reconstrueren. Door de levens van individuele bestedelingen te volgen, wordt de abstracte geschiedenis concreet en voelbaar. Het leest niet als een droog geschiedenisboek, maar als een meeslepende vertelling waarin de lezer een blik krijgt in de harde realiteit van deze vergeten levens.
‘De bestedeling’ is een belangrijk en noodzakelijk boek. Het werpt een nieuw licht op de geschiedenis van armoede en sociale zorg in Nederland en dwingt de lezer na te denken over hoe we in het verleden met onze meest kwetsbare medeburgers omgingen.
Het is een boek dat je raakt, informeert en aan het denken zet. Lanting heeft met dit werk niet alleen een vergeten geschiedenis onthuld, maar ook een eerbetoon gebracht aan de honderdduizenden bestedelingen wiens levens langzaam uit de herinnering dreigden te verdwijnen.
Dit boek is een aanrader voor iedereen die geïnteresseerd is in sociale geschiedenis en wil begrijpen hoe onze samenleving zich heeft ontwikkeld.
De laatste woorden van de epiloog over een moment van reflectie van de auteur, zijn iets om over na te denken.
1
Reageer op deze recensie
