Lezersrecensie
Een onthullende blik in de menselijke kern
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
Maarten van der Graaff, een dichter die bekendstaat om zijn krachtige en vaak ontregelende werk, heeft met 'Huishoudboekje van de verborgen dingen' opnieuw een bundel afgeleverd die de lezer tot in het diepst van zijn ziel raakt. Als de kinderen slapen gaat Maarten van der Graaff op zoek naar het geheimzinnige en verborgene; een dwaaltocht die hij ‘occulte wandeling’ noemt.
Het ‘Huishoudboekje van de verborgen dingen’ duikt genadeloos diep in de schijnbaar alledaagse, maar onderliggend complexe en vaak verontrustende aspecten van het bestaan. Van der Graaff toont zich wederom een meester in het oproepen van een sfeer die balanceert tussen het intieme en het onbehaaglijke, waarbij het persoonlijke universele resonantie krijgt.
De titel zelf, 'Huishoudboekje van de verborgen dingen', is al veelzeggend. Het suggereert een nauwkeurige inventarisatie van dat wat normaal gesproken buiten het blikveld blijft: de ongrijpbare emoties, angsten en verlangens die ons mens-zijn bepalen. Van der Graaffs taal is direct en snijdt soms pijnlijk scherp, zonder ooit gratuit te worden. Hij schuwt het niet om confronterende beelden te scheppen, vaak geworteld in het lichaam, de natuur en de menselijke relaties. De gedichten zijn doordrongen van een zekere melancholie, maar ook van een rauwe vitaliteit die de lezer bij de lurven grijpt.
Wat direct opvalt in de bundel is de knappe afwisseling in thematiek en vorm. Hoewel er een rode draad van kwetsbaarheid en de zoektocht naar betekenis door de bundel loopt, biedt elk gedicht een unieke inkijk. De poëzie van Van der Graaff is gelaagd; bij elke lezing lijken nieuwe nuances en betekenislagen zich te openbaren. Dit maakt 'Huishoudboekje van de verborgen dingen' tot een bundel die vraagt om herlezing en reflectie. De ware kracht zit in de subtiele verschuivingen, de onverwachte wendingen en de openheid die de dichter durft te tonen.
Verschillende stukken blijven langer hangen, zoals die waarin hij de dood, vergankelijkheid of de complexiteit van familierelaties benadert. Van der Graaffs stem is authentiek en onmiskenbaar; hij schrijft vanuit een diepe innerlijke noodzaak, wat de gedichten een urgentie geeft die zeldzaam is. Voor liefhebbers van poëzie die durft te schuren, die ongemakkelijke waarheden niet uit de weg gaat en die de lezer uitdaagt tot introspectie, is 'Huishoudboekje van de verborgen dingen' een aanrader.
Maarten van der Graaff, een dichter die bekendstaat om zijn krachtige en vaak ontregelende werk, heeft met 'Huishoudboekje van de verborgen dingen' opnieuw een bundel afgeleverd die de lezer tot in het diepst van zijn ziel raakt. Als de kinderen slapen gaat Maarten van der Graaff op zoek naar het geheimzinnige en verborgene; een dwaaltocht die hij ‘occulte wandeling’ noemt.
Het ‘Huishoudboekje van de verborgen dingen’ duikt genadeloos diep in de schijnbaar alledaagse, maar onderliggend complexe en vaak verontrustende aspecten van het bestaan. Van der Graaff toont zich wederom een meester in het oproepen van een sfeer die balanceert tussen het intieme en het onbehaaglijke, waarbij het persoonlijke universele resonantie krijgt.
De titel zelf, 'Huishoudboekje van de verborgen dingen', is al veelzeggend. Het suggereert een nauwkeurige inventarisatie van dat wat normaal gesproken buiten het blikveld blijft: de ongrijpbare emoties, angsten en verlangens die ons mens-zijn bepalen. Van der Graaffs taal is direct en snijdt soms pijnlijk scherp, zonder ooit gratuit te worden. Hij schuwt het niet om confronterende beelden te scheppen, vaak geworteld in het lichaam, de natuur en de menselijke relaties. De gedichten zijn doordrongen van een zekere melancholie, maar ook van een rauwe vitaliteit die de lezer bij de lurven grijpt.
Wat direct opvalt in de bundel is de knappe afwisseling in thematiek en vorm. Hoewel er een rode draad van kwetsbaarheid en de zoektocht naar betekenis door de bundel loopt, biedt elk gedicht een unieke inkijk. De poëzie van Van der Graaff is gelaagd; bij elke lezing lijken nieuwe nuances en betekenislagen zich te openbaren. Dit maakt 'Huishoudboekje van de verborgen dingen' tot een bundel die vraagt om herlezing en reflectie. De ware kracht zit in de subtiele verschuivingen, de onverwachte wendingen en de openheid die de dichter durft te tonen.
Verschillende stukken blijven langer hangen, zoals die waarin hij de dood, vergankelijkheid of de complexiteit van familierelaties benadert. Van der Graaffs stem is authentiek en onmiskenbaar; hij schrijft vanuit een diepe innerlijke noodzaak, wat de gedichten een urgentie geeft die zeldzaam is. Voor liefhebbers van poëzie die durft te schuren, die ongemakkelijke waarheden niet uit de weg gaat en die de lezer uitdaagt tot introspectie, is 'Huishoudboekje van de verborgen dingen' een aanrader.
1
Reageer op deze recensie
