Lezersrecensie
Er ging een wereld voor me open!
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
Het verhaal begint in 1978, wanneer Veerle bij haar familie aangegeven heeft dat ze naar Polen vertrekt om aan de universiteit te werken.
Vooral haar ‘Marraine’ heeft haar bedenkingen. Van deze locatie waren toen zelfs nog geen Europese wegenkaarten te vinden; het was onbekend terrein. Het is in de tijd van Karol Józef Wojtyła; een Pools priester die aartsbisschop en kardinaal werd en uiteindelijk op 16 oktober 1978 verkozen werd tot 264e paus van de Rooms-Katholieke Kerk.
Veerle is vastbesloten om meer te weten te komen over haar grootvader. Ze begint met het opsporen van zijn familie in Polen. Ze weet dat haar grootvader Etienne een verzetsstrijder was en dat hij is vermoord door de Duitsers.
“Omgekomen in Stalag VIIIc als krijgsgevangene van de Duitsers’ zo wist ze van haar grootmoeder.”
Grootvader Etienne en zijn broer waren daar tijdens de oorlog beland, maar alleen Marcel kwam naar huis.
Veerle reist door Polen om de plaatsen te bezoeken waar haar grootvader heeft geleefd en gestreden. Ze komt in contact met mensen die hem hebben gekend en die haar meer over hem kunnen vertellen. Veerle leert het harde leven in communistisch Polen kennen op haar reis naar herkenning.
“Papa klasseer ik op vaderdag. Samen zweven we naar de Efteling, naar het meisje met de zwavelstokjes dat sterft van kou en naar de hemel opstijgt, waar grootje op haar wacht. Mijn hoofd valt op het stuur. Misschien had Marraine gelijk. Misschien had ik er beter aan gedaan om op mijn oude school bij de ursulinen te blijven en iedere zondagmiddag bij de familie Keirsebilck te gaan dineren. Misschien moet ik terugkeren naar huis, arm en berooid, en wenend in de armen vallen van Marraine, want mama is weg en papa is alleen een bol met een helblauwe iris overgebleven.”
Liefste Clara is een meeslepend verhaal over liefde, verlies en hoop. Het is een verhaal dat je niet onberoerd zal laten. De auteur schrijft in dit voornamelijk autobiografisch boek met veel gevoel en inlevingsvermogen over de zoektocht van Veerle naar verre familiewortels. Ze weet een prachtig beeld te schetsen van het Polen van de jaren ‘40 en ‘80.
Je leest over beperking van keuzes wat toentertijd heel gewoon was omdat er gewoon niet meer in de winkels lag.
Het boek is goed geschreven en de structuur is helder. De auteur weet de sfeer en de situatie in het Oostblok goed te verwoorden. Wanneer je als lezer niet in België woont moet je wel een beetje wennen aan zowel het taalgebruik als de benamingen.
Ik heb ‘Liefste Clara’ graag gelezen; er ging een wereld voor me open!
Het verhaal begint in 1978, wanneer Veerle bij haar familie aangegeven heeft dat ze naar Polen vertrekt om aan de universiteit te werken.
Vooral haar ‘Marraine’ heeft haar bedenkingen. Van deze locatie waren toen zelfs nog geen Europese wegenkaarten te vinden; het was onbekend terrein. Het is in de tijd van Karol Józef Wojtyła; een Pools priester die aartsbisschop en kardinaal werd en uiteindelijk op 16 oktober 1978 verkozen werd tot 264e paus van de Rooms-Katholieke Kerk.
Veerle is vastbesloten om meer te weten te komen over haar grootvader. Ze begint met het opsporen van zijn familie in Polen. Ze weet dat haar grootvader Etienne een verzetsstrijder was en dat hij is vermoord door de Duitsers.
“Omgekomen in Stalag VIIIc als krijgsgevangene van de Duitsers’ zo wist ze van haar grootmoeder.”
Grootvader Etienne en zijn broer waren daar tijdens de oorlog beland, maar alleen Marcel kwam naar huis.
Veerle reist door Polen om de plaatsen te bezoeken waar haar grootvader heeft geleefd en gestreden. Ze komt in contact met mensen die hem hebben gekend en die haar meer over hem kunnen vertellen. Veerle leert het harde leven in communistisch Polen kennen op haar reis naar herkenning.
“Papa klasseer ik op vaderdag. Samen zweven we naar de Efteling, naar het meisje met de zwavelstokjes dat sterft van kou en naar de hemel opstijgt, waar grootje op haar wacht. Mijn hoofd valt op het stuur. Misschien had Marraine gelijk. Misschien had ik er beter aan gedaan om op mijn oude school bij de ursulinen te blijven en iedere zondagmiddag bij de familie Keirsebilck te gaan dineren. Misschien moet ik terugkeren naar huis, arm en berooid, en wenend in de armen vallen van Marraine, want mama is weg en papa is alleen een bol met een helblauwe iris overgebleven.”
Liefste Clara is een meeslepend verhaal over liefde, verlies en hoop. Het is een verhaal dat je niet onberoerd zal laten. De auteur schrijft in dit voornamelijk autobiografisch boek met veel gevoel en inlevingsvermogen over de zoektocht van Veerle naar verre familiewortels. Ze weet een prachtig beeld te schetsen van het Polen van de jaren ‘40 en ‘80.
Je leest over beperking van keuzes wat toentertijd heel gewoon was omdat er gewoon niet meer in de winkels lag.
Het boek is goed geschreven en de structuur is helder. De auteur weet de sfeer en de situatie in het Oostblok goed te verwoorden. Wanneer je als lezer niet in België woont moet je wel een beetje wennen aan zowel het taalgebruik als de benamingen.
Ik heb ‘Liefste Clara’ graag gelezen; er ging een wereld voor me open!
1
Reageer op deze recensie