Lezersrecensie
Poosje verkeren in het Haagse Downstairs-Upstairs begin 18e eeuw
Getogen in de buurt van het Voorhout in ‘s Gravenhage, om precies te zijn het Benoordenhout met een bijzonder chique achternaam, heb ik de Haagse kringen van de 20e eeuw leren kennen. Restanten van de 18e eeuw zijn nog overal te herkennen in de statige huizen van weleer en tradities. Johanna van Coesvelt uit dit boek is werkelijk het hoofd van de huishouding geweest aan het Korte Voorhout ten Huize aan de Boschkant van Simon van Slingeland. Vanuit haar ogen gezien word je als lezer ingewijd in de dagelijkse gewoonten uit die tijd al balancerend tussen adelstand, burgerij en volk. Met behulp van Lijs, haar pop en innerlijke stem, emancipeert Johanna en verbetert ze ongemerkt haar lot. Ze start haar leven als herbergiersdochter - geboren in de Herberg In den Engel te Goor - en eindigt door haar standvastig liefdevol karakter als dame van stand aan het Korte Voorhout te ‘s-Gravenhage.
Marja Visscher heeft een opmerkelijke eigen stijl. Ze dompelt je helemaal onder in het dagelijkse realistische leven en de gebruiken van deze revolutionaire tijd van toen. Ze houdt zich aan de hoofdfeiten en verbindt het met haar fantasie om hier een vrij mogelijk en feitelijk levensverhaal van Johanna te beschrijven. Marja Visscher heeft deze opmerkelijke vrouw ‘gevonden’ in het Vrouwenlexicon, afgestoft en in het licht van de geschiedenis geplaatst. Als je een snel en spannend historisch verhaal verwacht kom je bedrogen uit. Gevoelens worden uitgekauwd, belevenissen tot het eind toe herhaald en verweven met haar levenskeuzes. Een beetje als in de stijl van Louis Couperus in zijn romans, die zich in de Haagse kringen afspelen. Maar dan zonder zijn poëtisch en magisch inzicht. Net als Maannachten is het eerder een verheven streekverhaal. What you see is what you got. ‘Gewoon’ een van de vele sterke Hollandse vrouwen, die geruisloos de vrouwenemancipatie vooraf zijn gegaan. Marja is goed in het schrijven over het grootse in het kleine. Bijzonder en op zichzelf staande historische roman.
Marja Visscher heeft een opmerkelijke eigen stijl. Ze dompelt je helemaal onder in het dagelijkse realistische leven en de gebruiken van deze revolutionaire tijd van toen. Ze houdt zich aan de hoofdfeiten en verbindt het met haar fantasie om hier een vrij mogelijk en feitelijk levensverhaal van Johanna te beschrijven. Marja Visscher heeft deze opmerkelijke vrouw ‘gevonden’ in het Vrouwenlexicon, afgestoft en in het licht van de geschiedenis geplaatst. Als je een snel en spannend historisch verhaal verwacht kom je bedrogen uit. Gevoelens worden uitgekauwd, belevenissen tot het eind toe herhaald en verweven met haar levenskeuzes. Een beetje als in de stijl van Louis Couperus in zijn romans, die zich in de Haagse kringen afspelen. Maar dan zonder zijn poëtisch en magisch inzicht. Net als Maannachten is het eerder een verheven streekverhaal. What you see is what you got. ‘Gewoon’ een van de vele sterke Hollandse vrouwen, die geruisloos de vrouwenemancipatie vooraf zijn gegaan. Marja is goed in het schrijven over het grootse in het kleine. Bijzonder en op zichzelf staande historische roman.
3
Reageer op deze recensie