Tot ziens op Montmartre

De eerste zin van Man van vele oorlogen trekt je -bam- in het verhaal: "Mijn castratie staat me nog vlijmscherp voor de geest."
Niet bepaald alledaags en dat is eigenlijk het hele verhaal ook niet.

In dat eerste hoofdstuk lees je over een naamloze eunuch die aan het hof van Menelaos en Helena dient. De alarmbellen gaan direct aan: Paris, appel, Trojaanse Oorlog, Odysseus, Homeros! Maar wat blijkt hier? Helena wilde helemaal niet geschaakt worden door Paris, ze is door toedoen van de eunuch per ongeluk op zijn boot terechtgekomen.
Daarna verspringt het perspectief naar de persoon Ides Janssens, die in 1914 in Antwerpen geschiedenisleraar is. Er komen hints naar eerdere verledens op tafel. Ides blijkt na een natuurlijke dood steeds te reïncarneren, net als Helena.

In de verhalen over andere jaartallen wacht je steeds de puzzel wie en waar Ides is, of hij Helena eerder kan ontmoeten dan Paris en hoe hij in godesnaam weer eens (onbewust) betrokken raakt bij een opstand/revolutie/oorlog. De bestorming van de Bastille was in die zin niet de bedoeling, de eenvoudige leerjongen wilde alleen maar zijn lief bevrijden uit de gevangenis!
In 1914 zal hij het eens helemaal anders aanpakken en alles op alles zetten om een nieuwe oorlog te voorkomen.

Jonas Boets geeft de lezer een regelmatig vermakelijke en ook goed gedocumenteerde geschiedenisles die inhoudelijk subtiel afwijkt van wat we tot nu overgeleverd hebben gekregen. Misschien is het verloop der dingen echter wèl zo gegaan, wie zal het zeggen?

In elk geval heb ik dit boek heel graag gelezen. Denk aan Man van vele oorlogen als je een cadeau zoekt voor een veellezende geschiedenisliefhebber!

Boets schreef eerder voor kinderen en jongeren en zette recent de Pieter Aspe-reeks voort. Verder is hij werkzaam in de Vlaamse mediawereld.