Feelgood met wat gebreken

Alex, de firstson van Amerika, en Henry, een Britse prins, zijn eerst gezworen vijanden. Als ze een aanvaring hebben, moeten ze doen alsof ze vrienden zijn om de relaties tussen de landen niet op het spel te zetten. De neppe vriendschap verandert echter in een echte, wel meer dan een vriendschap zelfs…

Het is een boek over acceptatie, jezelf zijn en vooral liefde.

Ondanks de hele grote hype vond ik het boek eigenlijk helemaal niet zo goed. De personages zijn niet zo goed uitgewerkt, maar het kan ermee door. Doordat het boek vanuit Alex verteld wordt, ligt er een grote nadruk op politiek, en dit zorgt wel voor wat diepgang. Maar ik vond het ook wel jammer dat het alleen vanuit Alex verteld werd, want zo krijg je veel minder mee hoe Henry dit alles beleeft. Mijn grootste punt van kritiek is echter de seks. De seksscènes vond ik behoorlijk expliciet en ook te frequent. Op gegeven moment ging ik me hier echt aan ergeren. Voor de rest is het wel een interessant verhaal waar je ingetrokken wordt en even in kan wegdromen.

Al met al is het wel een feelgood boek waarbij je wel even weg bent uit de wereld, maar de minder goed uitgewerkte personages en vooral de seksscènes zorgden er voor mij voor dat het niet echt een geslaagd boek was.