Lezersrecensie
Een prachtig, tragisch en ontroerend verhaal over verdriet, liefde en familie.
Pakistan, Lahore. Op het terrein van een steenfabriek wonen de ouders van Lalloo. Dag in dag uit werken zijn ouders hard om hun schulden af te betalen. Voor Lalloo is het de hel op de aarde, niet alleen om de verschrikkelijke omstandigheden maar ook omdat zijn broer daar vermoord is.
Zijn ouders sturen hem naar de stad in de hoop op een beter leven voor Lalloo. Daar werkt hij voor een rijke familie. Samen met Salman, zijn vriend, bedenkt hij een plan zodat hij zijn ouders een beter leven kan geven. Dan ontmoet hij zijn jeugdliefde weer, en komen alle herinneringen weer naar boven.
De auteur groeide op in Lahore en bezocht jaren geleden een steenfabriek. Het bezoek maakte diepe indruk op haar, het landschap maar ook de mensen, alles bedekt met rood stof. Een krantenartikel over een zoon die werd vermoord op een steenfabriek deed de rest.
Hassan creëerde een verhaal waarbij je het stof in je neusgaten kunt voelen, de omgeving zich haarfijn vormt in je gedachten. Dit in combinatie met het wrede en onmenselijke leven zorgt ervoor dat je emotioneel betrokken raakt bij het verhaal. Lalloo en zijn familie zijn hardwerkende, eervolle mensen die je in hart sluit en wilt helpen. Weerzinwekkend is hoe er met de arbeiders wordt omgegaan. Slavernij mag dan officieel wel zijn afgeschaft, maar er zijn helaas nog vele vormen van moderne slavernij.
Lalloo's verhaal wordt chronologisch verteld, met af en toe een terugblik naar het verleden. Daardoor krijg je steeds meer informatie over wat is gebeurd en hoe dat Lalloo heeft gevormd. De schrijfstijl is gedetailleerd en prachtig, een woordenlijst was prettig geweest, omdat sommige woorden niet bij iedereen bekend zijn. Tegelijkertijd maakt dit het boek authentiek en leerzaam. Er gebeurt genoeg, waardoor je het met spanning blijft lezen.
Een prachtig, tragisch en ontroerend verhaal over verdriet, liefde en familie.
4.5 ster
Zijn ouders sturen hem naar de stad in de hoop op een beter leven voor Lalloo. Daar werkt hij voor een rijke familie. Samen met Salman, zijn vriend, bedenkt hij een plan zodat hij zijn ouders een beter leven kan geven. Dan ontmoet hij zijn jeugdliefde weer, en komen alle herinneringen weer naar boven.
De auteur groeide op in Lahore en bezocht jaren geleden een steenfabriek. Het bezoek maakte diepe indruk op haar, het landschap maar ook de mensen, alles bedekt met rood stof. Een krantenartikel over een zoon die werd vermoord op een steenfabriek deed de rest.
Hassan creëerde een verhaal waarbij je het stof in je neusgaten kunt voelen, de omgeving zich haarfijn vormt in je gedachten. Dit in combinatie met het wrede en onmenselijke leven zorgt ervoor dat je emotioneel betrokken raakt bij het verhaal. Lalloo en zijn familie zijn hardwerkende, eervolle mensen die je in hart sluit en wilt helpen. Weerzinwekkend is hoe er met de arbeiders wordt omgegaan. Slavernij mag dan officieel wel zijn afgeschaft, maar er zijn helaas nog vele vormen van moderne slavernij.
Lalloo's verhaal wordt chronologisch verteld, met af en toe een terugblik naar het verleden. Daardoor krijg je steeds meer informatie over wat is gebeurd en hoe dat Lalloo heeft gevormd. De schrijfstijl is gedetailleerd en prachtig, een woordenlijst was prettig geweest, omdat sommige woorden niet bij iedereen bekend zijn. Tegelijkertijd maakt dit het boek authentiek en leerzaam. Er gebeurt genoeg, waardoor je het met spanning blijft lezen.
Een prachtig, tragisch en ontroerend verhaal over verdriet, liefde en familie.
4.5 ster
1
Reageer op deze recensie