Indrukwekkend

Ildingen, de jaren 1950. Aan de buitenkant lijkt Evelyn Borowski gelukkig, want ze heeft immers alles waar ze ooit van heeft gedroomd; een huis met tuin, een lieve man en een dochter, Silvia. Toch is ze niet gelukkig, ze mist haar baan als arts en voelt zich niet thuis in het kleine Zuid-Duitse stadje.

Berlijn, 1989. Silvia keert met haar pasgeboren dochtertje Hannah terug naar haar moeder, die nog steeds in haar geboortestad woont. Dat roept allerlei herinneringen naar boven, die ze graag had willen vergeten. Ook bij haar moeder brengt dit onverwachte emoties omhoog.

Evelyn en Silvia vertellen afwisselend hun kant van het verhaal, Evelyn in het verleden en Silvia in het heden. Deze manier van vertellen toont goed hoe het leven destijds was in Duitsland, de geschiedenis speelt dan ook een belangrijke rol. Het laat zien hoe die geschiedenis hun levens heeft beïnvloed. Daarnaast krijg je een goed beeld van de hoofdpersonages en de onderlinge familiebanden.

Hoe verder het verhaal vordert, hoe duidelijker het wordt waarom Evelyn en Silvia hun keuzes hebben gemaakt. Het is mooi om te lezen hoe de relaties zich ontwikkelen. De personages, schrijfstijl en het verhaal grijpen je aan en laten je pas op het einde los, waarbij de auteur je eerst nog even trakteert op een onverwacht einde. Het is een indrukwekkend verhaal, waarbij de geschiedenis van Duitsland een krachtig decor geeft aan een ingewikkelde familierelatie.