Lezersrecensie
‘Een leven zo ver’ is als een stuk azuriet. Een prachtig en fascinerend boek, met vele lagen die zoveel emotie en kracht bevatten. Het is intens.
West-Australië, 1958. Een uitgestrekt rood landschap, zo ver als je kunt kijken. Met af en toe een paar bomen, kangoeroes. En na vele mijlen staat er een schapenboerderij. Hier woont de familie MacBride, waarbij één beslissing verregaande gevolgen heeft voor hun levens.
Na de verwoesting probeert de familie het leven weer op te pakken. Matthew worstelt met de nasleep, net als zijn moeder en zus. Maar als je denkt dat ze genoeg ellende hebben gehad, slaat het noodlot weer toe.
Sommige boeken zul je nooit vergeten. En dit is voor mij eentje. Hoewel ik wat moeite had om in het verhaal te komen, heeft het boek mij toch betoverd. Het begint met een kleine schets van de omgeving, die de meesten van ons alleen van de televisie kennen. Waarna de hoofdpersonages geïntroduceerd worden, die elk hun eigen verhaal hebben. Soms was dit wat veel, maar andere verhalen zorgden ervoor dat je een bepaalde emotie voelde en dat je met spanning verder las.
Ik had met sommige personages zo te doen en ik hoopte dan ook heel erg dat ze ergens liefde en vergeving vonden. Naast deze twee thema’s waren ook geheimen, dromen en familie heel belangrijk. Naast het hartverscheurende verhaal, hebben de zinnen die de auteur heeft gebruikt mij diepgeraakt. Er zitten zoveel mooie, diepzinnige zinnen in, die je laten meeleven en nadenken. Waarna je beseft welke symboliek erachter verschuilt. Ik had de eer om Margot te ontmoeten, en ze las een stukje voor uit haar boek.
‘Maar wat is er dan aan de andere kant?’
Hij dacht even na. ‘Dat is iets wat alleen de maan aangaat, Rosie. Het maakt niets uit voor hoe mooi ze op ons neerschijnt.’
Waarbij ze de symboliek uitlegde die erachter zit. Uiteindelijk heeft iedereen zijn of haar geheimen en een donkere kant. En zo staan er nog veel meer prachtige zinnen in het boek. Neem er de tijd voor en lees het met aandacht. Het is zeer de moeite waard.
‘Een leven zo ver’ is als een stuk azuriet. Een prachtig en fascinerend boek, met vele lagen die zoveel emotie en kracht bevatten. Het is intens.
Na de verwoesting probeert de familie het leven weer op te pakken. Matthew worstelt met de nasleep, net als zijn moeder en zus. Maar als je denkt dat ze genoeg ellende hebben gehad, slaat het noodlot weer toe.
Sommige boeken zul je nooit vergeten. En dit is voor mij eentje. Hoewel ik wat moeite had om in het verhaal te komen, heeft het boek mij toch betoverd. Het begint met een kleine schets van de omgeving, die de meesten van ons alleen van de televisie kennen. Waarna de hoofdpersonages geïntroduceerd worden, die elk hun eigen verhaal hebben. Soms was dit wat veel, maar andere verhalen zorgden ervoor dat je een bepaalde emotie voelde en dat je met spanning verder las.
Ik had met sommige personages zo te doen en ik hoopte dan ook heel erg dat ze ergens liefde en vergeving vonden. Naast deze twee thema’s waren ook geheimen, dromen en familie heel belangrijk. Naast het hartverscheurende verhaal, hebben de zinnen die de auteur heeft gebruikt mij diepgeraakt. Er zitten zoveel mooie, diepzinnige zinnen in, die je laten meeleven en nadenken. Waarna je beseft welke symboliek erachter verschuilt. Ik had de eer om Margot te ontmoeten, en ze las een stukje voor uit haar boek.
‘Maar wat is er dan aan de andere kant?’
Hij dacht even na. ‘Dat is iets wat alleen de maan aangaat, Rosie. Het maakt niets uit voor hoe mooi ze op ons neerschijnt.’
Waarbij ze de symboliek uitlegde die erachter zit. Uiteindelijk heeft iedereen zijn of haar geheimen en een donkere kant. En zo staan er nog veel meer prachtige zinnen in het boek. Neem er de tijd voor en lees het met aandacht. Het is zeer de moeite waard.
‘Een leven zo ver’ is als een stuk azuriet. Een prachtig en fascinerend boek, met vele lagen die zoveel emotie en kracht bevatten. Het is intens.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Missmir
Gesponsord
Geef De Wonderverteller cadeau, bekroond met de Gouden Griffel 2025 – voor jong en oud!
