Fascinerend en eenvoudig. ‘Gezichten van zondaars’ zet aan tot nadenken.

Gedachten, we hebben ze allemaal. Soms heel veel en over de meest uiteenlopende onderwerpen. Soms zijn ze onschuldig en leuk, maar soms ook zondig. Met daarbij de vragen of je zondige gedachten moet onderdrukken, omarmen of misschien wel uitvoeren? Een activist, journalist en een politieman hebben te maken met deze vragen. In ‘Gezichten van zondaars’ worden die gedachten gedeeld.

Een bijzondere opzet, gedachten en uitvoering. Allereerst is het onderwerp al interessant, want gedachten zijn fascinerend. Gedachten als ‘de melk is op’ of ‘ik moet hoognodig gaan slapen’ zijn onschuldig en heeft iedereen weleens gehad. Vaak handel je hier ook naar. Maar sommige gedachten houd je liever voor jezelf en kunnen beter ook niet worden uitgevoerd: de zondige gedachten. Alleen, wie bepaalt dat een gedachte zondig is?

In het boek komen drie personages aan het woord, die ieder hun eigen zondige gedachten hebben. Deze opzet laat goed zien dat een zonde niet vast gedefinieerd is. Wat een ander als zonde ziet, is voor jou misschien wel een gewoonte. Het boek zet je aan het denken, het laat vooral zien dat het niet altijd zo zwart-wit is. Daarnaast worden er actuele thema’s behandeld die door de dialogen goed worden beargumenteerd, waardoor de auteur je ook daarover aan het denken zet.

Wat daarnaast opvalt, is de eenvoud, geen trucjes, maar gewone mensen in het dagelijks leven. Maar onder die laag gebeurt er veel en confronteert de auteur je met je eigen gedachten en gedrag. Heel knap gedaan!

Fascinerend en eenvoudig. ‘Gezichten van zondaars’ zet aan tot nadenken.