Een plezierige leeservaring

Robert Lindström leidt een geïsoleerd bestaan. Hij wordt gezien als de dader van het doodslaan van zijn beste vriend, op elfjarige leeftijd. Maar bij gebrek aan bewijs is hij nooit veroordeeld; voor de buitenwereld is er echter geen twijfel mogelijk. Dan wordt hij gebeld door een journaliste die bezig is met een boek, waarin ze beweert dat Robert onschuldig is. Op hetzelfde moment wordt er een vermoord meisje gevonden onder dezelfde omstandigheden als toen. Heeft Robert weer toegeslagen? Of heeft hij er niks mee te maken en loopt er een moordenaar rond?

Wie zonder zonde is, is het tweede deel over inspecteur Carl Edson. Je kunt het boek zeker lezen zonder voorkennis, maar deel een is ook zeer de moeite waard. Daarbij heb je dan al een beeld van Carl en zijn team in je hoofd, dat je met dit boek verder uit kunt bouwen. Het boek is opgedeeld in drie delen. De hoofdstukken geven elk een blik op de verschillende personages, waarbij Robert in de ik-vorm wordt verteld en de rest in de derde persoonsvorm. Daardoor krijg je een goed idee van de gevoelens en gedachten van Robert. Een echte klik kreeg ik overigens niet met de personages. Het heden wordt zo nu en dan afgewisseld met een terugblik naar het verleden, waardoor alles beetje bij beetje duidelijker wordt.

De sfeer in het boek is typisch een scandi-thriller: de sfeer, de setting, de verhaallijn en de complexe personages. De schrijfstijl is toegankelijk en vlot. Er gebeurt van alles en je wilt doorlezen om erachter te komen wat er is gebeurd. Het einde was voor mij niet heel onverwacht, maar het was wederom een plezierige leeservaring. Op naar deel 3!
3.5 ster