WAUW! prachtig op zoveel manieren!

Vanavond mag ik meedoen met de leesclub van LS, maar hierbij deel ik alvast mijn enthousiasme over dit boek met jullie.

Vandaag komen we niet meer thuis van Enne Koens heeft me vanaf de allereerste bladzijde gegrepen en niet meer losgelaten. Wat een indrukwekkend en ontroerend verhaal!

We volgen Mirza, die plotseling door zijn vader van school wordt gehaald. De auto zit vol spullen, maar zijn vader vertelt hem niet waar ze heen gaan. Al snel begrijpt Mirza dat hij zijn huis, zijn vrienden en zijn vertrouwde leven achter zich moet laten.

Wat dit boek zo bijzonder maakt, is dat het niet draait om waar ze precies naartoe vluchten. Door een fictieve plek te kiezen, legt Enne Koens de nadruk op waar het écht om gaat: omgaan met cultuurverschillen, loslaten wat je kent en opnieuw je plek vinden in een andere wereld. Dat maakt dit verhaal universeel en voor iedereen herkenbaar.

Ik heb Enne horen vertellen bij de uitreiking van de Woutertje Pieterse Prijs 2025, over hoe zij dit land en de taal zelf heeft verzonnen, ik vond het heel bijzonder om haar verhaal in mijn achterhoofd te hebben bij het lezen van dit boek. Dat voegde voor mij veel toe.

Het verhaal is indringend en gevoelig, maar tegelijk hoopvol. Het zit vol met emoties en ik denk dat ik ze allemaal gevoeld heb. Van begin tot eind zit het fantastisch in elkaar: de rijke taal, de dromerige illustraties en de manier waarop beeld en woord elkaar versterken. Ik vind het eigenlijk ongelofelijk dat dit boek geen Griffel heeft gewonnen.

Dit boek zou in iedere schoolbibliotheek moeten staan, en iedere bovenbouwleerkracht zou het een keer moeten voorlezen. Het kan enorm bijdragen aan begrip en empathie voor kinderen in deze situatie. Maar zet ook echt aan het denken, over hoe je zelf omgaat met acceptatie en wat het woordje ‘thuis’ nu eigenlijk voor jou betekent. Dit kan voor hele mooie en waardevolle gesprekken zorgen!

Een prachtig boek dat ik met heel veel plezier heb gelezen, dat nog lang bij me zal blijven en waarvan ik nu al weet dat ik het keer op keer nog zal voorlezen!