“Een heerlijke sfeer, maakt zich meester van de lezer, men zal hier geen genoeg van krijgen. Vlot, vol humor en interessante personages”

Om haar eenzaamheid te verlichten, doet Juliette Kamphuis alsof ze lichamelijke gebreken heeft. Dit stelt haar in staat om te verblijven in de luxe zorgvilla, De Barones. Daar ontmoet ze al snel Max, met wie ze avontuurlijke uitstapjes verzint. Hoewel haar eenzaamheid hierdoor vermindert, heeft Juliette nog enkele serieuze doelen op haar bucketlijst staan. De vraag is of Max hierin een rol zal spelen of dat de klusjesman onverwachte complicaties zal veroorzaken.

Margareth Hillebrandt zet vanaf het begin een duidelijke toon, waarbij de setting van de zorgvilla wordt gecombineerd met humoristische karakters. Dit creëert een aangename sfeer in het verhaal. In "Het huis met het blauwe dak" introduceert Hillebrandt het karakter Juliette Kamphuis, die intrigerend en eigengereid is. Door haar beeldende schrijfstijl komen de personages tot leven en wekken zij emoties op bij de lezer. Er gebeurt veel in de zorgvilla, waar mevrouw Kamphuis de dynamiek beïnvloedt, dit zorgt voor een trekkende leesflow die zich maar moeilijk laat wegleggen.

Het is te hopen dat dit niet het enige deel over Max en Juliette is dat Margareth Hillebrandt aan de lezer presenteert, want dit werk wekt zeker interesse en verlangen naar meer. De subtiele Haagse humor is op sommige momenten zeer vermakelijk, terwijl er ook een bepaalde spanning heerst die zorgt voor een vlotte leeservaring. Het biedt ontspanning, brengt een glimlach op het gezicht van de lezer en wekt empathie op voor de personages die door de aangename schrijfstijl van Hillebrandt als ware tot leven worden gewekt.