Traag begin, niet geweldig

‘Dans met mij’ is het tweede boek dat ik van Jojo Moyes heb gelezen. Natuurlijk heb ik ‘Voor jou‘ gelezen, maar dat vond ik zo’n geweldig boek dat ik een hoge verwachting had van ‘Dans met mij’. En ik had moeite om die verwachtingen opzij te zetten. Jojo Moyes heeft een fantastische schrijfstijl, maar met ‘Dans met mij’ had ik flink wat moeite.

Ik kon maar slecht in het verhaal komen en ook de hoofdpersonen deden me weinig. Nou komt dat misschien omdat ik totaal niks met paarden heb, maar ik had echt moeite om dit boek leuk te vinden. Tot ik ongeveer op twee-derde van het verhaal was. Toen kreeg ik meer een band met de hoofdpersonages en stonden ze niet meer zover van elkaar af dat ik de relaties tussen hen niet snapte.

Het einde vond ik dan weer echt prachtig en heb ik ook echt wel even een traantje weg moeten pinken. Maar doordat het begin zo moeilijk was, ben ik niet helemaal weg van het boek. Misschien zijn de verwachtingen gewoon te hoog geweest na ‘Voor jou’. Hopelijk kan ik nu deze verwachtingen opzij zetten, want ik ben wel benieuwd naar de andere boeken van Jojo Moyes.

Door het trage begin kreeg ik lastig een band met de hoofdpersonen en kon ik moeilijk in het boek komen. Het einde maakte een hoop goed, maar voor mij niet genoeg om dit boek geweldig te vinden.