Gruwelijk goed

Goede Dochter is mijn eerste kennismaking met Karin Slaughter. Zonder verwachtingen liet ik het verhaal over me heen komen.

Charlie en Sam maken in hun jeugd een traumatische ervaring mee die hun hele leven op zijn kop zet. Ze zullen nooit meer dezelfde zijn, en deze jonge meiden (op dat moment 13 en 16 jaar oud) zijn gedwongen om hun hele toekomst aan te passen aan de gebeurtenis.
Charlie heeft nooit afscheid kunnen nemen van haar woonplaats en heeft daar een carrière als advocate opgebouwd. Ze heeft alleen nog contact met haar vader, die strafrechtadvocaat is en het liefst de zaken behandelt waar andere advocaten hun handen niet aan willen branden.
28 jaar later is Charlie getuige van een nieuwe traumatische ervaring en dit wekt veel herinneringen bij haar op. Opnieuw staat haar leven op zijn kop en wordt ze als getuige bij een strafzaak betrokken. Haar jeugd komt als een stortvloed over haar heen en vanaf de moment worstelt ze met haar rol als getuige, rol als oud-slachtoffer, rol als dochter, rol als zus, rol als partner en rol als juriste.

Het boek grijpt je aan vanaf de eerste bladzijde en laat je niet meer los. De lezer wordt meegenomen in de emotionele rollercoaster van Charlie en Samantha en er zijn meerdere momenten waarop je niet weet of je bang, boos of verdrietig moet zijn. Karin beschrijft in detail de gruwelen die Samantha en Charlie hebben doorstaan en weet de bijfiguren goed te schetsen zonder ze teveel naar de voorgrond te dringen. Ze wisselt van perspectief tussen Samantha en Charlie waardoor de verschillende karakters heel duidelijk worden.

Het is moeilijk om een goede recensie te schrijven zonder te veel prijs te geven van het verhaal. Het verhaal is spannend, ook al is het geen typische 'who did it?'-thriller. De vraag of ze wel de juiste verdachte hebben aangehouden verdwijnt al snel naar de achtergrond omdat er veel meer speelt dan een simpel schietincident.
De familiebanden tussen Charlie, Samantha en haar vader spelen een veel grotere rol in dit boek, en juist daarin heeft dit boek me aangenaam verrast. Zelfs voor een lezer die niet van drama houdt is dit boek meeslepend, overtuigend en aangrijpend. Ik ben niet snel te choqueren, maar toch had ik in sommige hoofdstukken het kippenvel in mijn nek staan.

Kortom: dit boek was gruwelijk goed. Karin Slaughter heeft een nieuwe fan in haar fanbase. Deze zomer ga ik me eens aan wat andere boeken van haar wagen.