een beklijvend boek !!

Cover; een prachtige cover met een grijze achtergrond en een foto van een meeuw die in dit boek ook een belangrijke rol speelt. Titel is opvallend in blauwe letters. Ik geef deze cover een 8
Samenvatting van het verhaal;
Het gezin Hammerman woont op een afgelegen eiland tussen Schotland en Noorwegen. Zij en hun buurman Karl zijn de enige bewoners op dit eiland.
Op een dag komt Mikael alleen terug naar huis van het strand en zegt hij opeens tegen zijn moeder dat papa ineens onder water zwom. Gealarmeerd rent ze naar buiten om haar man te gaan zoeken.
Als ze hem niet direct kunnen vinden belt ze iedereen op van de kustwacht tot de havens toe. Ze weten niet waarheen hij is, op dit kleine eilandje kun je niet verdwalen!
Na 48 uren komt de politie. Birk is nog altijd niet gevonden en hopen op een wonder maar het wordt al gauw duidelijk dat hij niet meer zal gevonden worden door de stromingen.
Na 11 dagen biecht Mikael een detail op en zijn moeder wordt razend, het is zijn schuld dat papa dood is.
“Papa zou ze nooit meer papa noemen, alleen nog ‘Birk’. Haar Birk om te laten voelen dat de schuld van mij was en het verdriet van haar”
Conclusie;
Dit boek bestaat uit 3 delen; het eerste deel gaat over de vermissing en Mikael ziet zijn vader in een miniatuuruitgave die uit de kraan komt. Zijn moeder is hopeloos maar als blijkt dat zijn vader dood is hult ze zich in een stilzwijgen en geeft Mikael de schuld.
Het tweede deel is een heel kort deel; Mikael mag absoluut niet van het eiland afgaan, er moet altijd iemand op het eiland blijven om te wachten. Mikael wordt 12 jaar.
Het derde deel omschrijft eigenlijk hoe Mikael zijn dagen doorbrengt op het eiland. Mikael is nu 15 jaar en spendeert zijn dagen met ronddolen en gaat ook naar het verlaten huis van zijn overleden buurvrouw om daar een meeuwenmoeder en haar jong te verzorgen.
Beoordeling;
Het verhaal wordt vanuit Mikael’s ogen beschreven. Hoe hij moet omgaan met de humeurbuien van zijn moeder en hij heeft geen ruggengraat en is doodsbang dat hij iets verkeerd doet in zijn moeders ogen. Hij heeft geen leeftijdsgenoten en is gestopt met school want het heeft voor hem geen nut om verder te doen.
Hij moet heel veel aan zijn vader denken en in het boek komen dan ook flashbacks voor met gesprekken en dingen die zijn vader deed. Hou ouder hij wordt hoe meer hij op zijn vader begint te lijken.
Mikael is gewoon op zichzelf aangewezen. Aan zijn moeder heeft hij eigenlijk niets behalve dat ze hem angstvallig bij haar houdt en zijn buurman Karl is nu ook niet direct een vaderfiguur waar hij iets aan zou kunnen hebben.
Eigenlijk intriest als je het verhaal leest: een jongen die in de fleur van zijn leven zou moeten zijn wordt gewoonweg geïsoleerd door zijn moeder en die hem ook nog in haar greep houdt.
Ik had een onaangenaam en somber gevoel toen het boek uit was. Ik zou willen dat Mikael wat meer met zijn leven had gedaan of dat hij er meer uit had gehaald i.p.v. doodsbang te zijn voor een moeder die eigenlijk niet verdient het woord “moeder” te hebben. Zijn moeder heeft een erg vreemd gedrag. De sfeer rondom hen wordt er niet beter op hoe ouder Mikael wordt.
Mikael zal nooit de echte wereld leren kennen, hij zit daar op dat eilandje in zijn moeders greep.
Dit is echt een beklijvend boek, het kruipt gewoon onder je huid en het is zo’n boek dat je moet gelezen hebben.
Ik geeft dit boek 4 sterren.