Lezersrecensie
"Dit is geen dagboek" - Erna Sassen
“Dit is geen dagboek” is een meesterwerk van een boek geschreven door de zeer getalenteerde auteur Erna Sassen en raakt de ziel van zelf de meest gevreesde mannen ter wereld. Het Nederlandstalige boek is uitgegeven door de Uitgeverij Leopold.
Als iemand die niet zo graag leest, was ik eerst wat aarzelend over het opnemen van het boek. Desondanks kan ik zonder twijfelen zeggen dat ik na het uitlezen van dit stuk literatuur aangenaam verrast was over de vlotheid waarmee ik door het boek raasde. Ondanks mijn kleine interesse in boeken wist Erna Sassen mij te raken. Niet te vergeten mijn moeite met lezen dankzij dyslexie. Hoewel het me soms veel inspanning kostte om bepaalde woorden te lezen en te begrijpen.
Zelf lees ik wel liever spannende verhalen en ik moet toegeven dat het boek op dat vlak niet helemaal aan mijn verwachtingen voldeed. Het gebrek aan actie maakte het voor mij soms lastig om geïnteresseerd te blijven. Dit heeft hoogstwaarschijnlijk deels te maken met mijn dyslexie. Ook had ik liever wat meer verrast geweest omdat het boek voor mij namelijk te veel aansloot bij mijn oorspronkelijke voorspellingen waardoor ik te veel kon anticiperen op wat er ging gebeuren. Natuurlijk is dit mijn persoonlijke voorkeur en zijn er wellicht mensen die dit meer kunnen waarderen dan mij maar ik denk dat het belangrijk is voor schrijvers om in te zien dat de nieuwe generatie niet zo makkelijk gefocust en geboeid blijft, wat actie en spanning zou dit kunnen oplossen. Maar buiten het actieve aspect vond ik het een zeer indrukwekkend boek.
De roman vertelt het verhaal van Boudewijn die op de leeftijd van veertien de wereld verkent door gebruik te maken van zijn dagboek. Terwijl Boudewijn vecht met de scheiding van zijn ouders en het verlies van zijn hond, pesters op zijn school en andere zaken die grote rollen spelen. Boudewijn wordt geconfronteerd met thema’s zoals identiteit, verlies en eenzaamheid. Boudewijn krijgt de opdracht om elke dag een cd te beluisteren en er iets over te schrijven. Doet hij dit niet, dan laat zijn vader hem opnemen. Dus begint Boudewijn met forse tegenzin aan zijn geleidelijk aan blijkende uitlaatklep. Boudewijn laat zien dat er altijd hoop gevonden kan worden in donkere tijden. Hij doet dit door te worstelen en gebeurtenissen te begrijpen. Het personage groeit veel gedurende het verhaal, hij heeft dus een vol karakter.
In het kort, hoewel het verhaal niet veel actie bevatte, herkende ik wel de pluspunten van het boek. Het feit dat hij zonder moeder zo sterk werd, blijft mij verbazen. Voor mij was dit een waardevolle leeservaring en ik hoop dat ik het vervolg nog boeken van Erna Sassen mag lezen.
Nand Carron - 19 - 4D - 14/05/2023
Als iemand die niet zo graag leest, was ik eerst wat aarzelend over het opnemen van het boek. Desondanks kan ik zonder twijfelen zeggen dat ik na het uitlezen van dit stuk literatuur aangenaam verrast was over de vlotheid waarmee ik door het boek raasde. Ondanks mijn kleine interesse in boeken wist Erna Sassen mij te raken. Niet te vergeten mijn moeite met lezen dankzij dyslexie. Hoewel het me soms veel inspanning kostte om bepaalde woorden te lezen en te begrijpen.
Zelf lees ik wel liever spannende verhalen en ik moet toegeven dat het boek op dat vlak niet helemaal aan mijn verwachtingen voldeed. Het gebrek aan actie maakte het voor mij soms lastig om geïnteresseerd te blijven. Dit heeft hoogstwaarschijnlijk deels te maken met mijn dyslexie. Ook had ik liever wat meer verrast geweest omdat het boek voor mij namelijk te veel aansloot bij mijn oorspronkelijke voorspellingen waardoor ik te veel kon anticiperen op wat er ging gebeuren. Natuurlijk is dit mijn persoonlijke voorkeur en zijn er wellicht mensen die dit meer kunnen waarderen dan mij maar ik denk dat het belangrijk is voor schrijvers om in te zien dat de nieuwe generatie niet zo makkelijk gefocust en geboeid blijft, wat actie en spanning zou dit kunnen oplossen. Maar buiten het actieve aspect vond ik het een zeer indrukwekkend boek.
De roman vertelt het verhaal van Boudewijn die op de leeftijd van veertien de wereld verkent door gebruik te maken van zijn dagboek. Terwijl Boudewijn vecht met de scheiding van zijn ouders en het verlies van zijn hond, pesters op zijn school en andere zaken die grote rollen spelen. Boudewijn wordt geconfronteerd met thema’s zoals identiteit, verlies en eenzaamheid. Boudewijn krijgt de opdracht om elke dag een cd te beluisteren en er iets over te schrijven. Doet hij dit niet, dan laat zijn vader hem opnemen. Dus begint Boudewijn met forse tegenzin aan zijn geleidelijk aan blijkende uitlaatklep. Boudewijn laat zien dat er altijd hoop gevonden kan worden in donkere tijden. Hij doet dit door te worstelen en gebeurtenissen te begrijpen. Het personage groeit veel gedurende het verhaal, hij heeft dus een vol karakter.
In het kort, hoewel het verhaal niet veel actie bevatte, herkende ik wel de pluspunten van het boek. Het feit dat hij zonder moeder zo sterk werd, blijft mij verbazen. Voor mij was dit een waardevolle leeservaring en ik hoop dat ik het vervolg nog boeken van Erna Sassen mag lezen.
Nand Carron - 19 - 4D - 14/05/2023
2
Reageer op deze recensie