Een soort Penoza

De vader van Nikki Verdonk is een grote drugscrimineel uit Rotterdam. Wanneer op een dag het ergste gebeurt dat Nikki voor mogelijk had gehouden, gaat er een beerput open. Haar vader bleek meer vijanden te hebben dan ze had verwacht en dat maakt haar zoektocht een stuk lastiger.

Dochter van de onderwereld lijkt op de serie Penoza, maar dan gezien vanuit het kind. Voor wie die serie leuk vond is dit ook een interessant gezichtspunt. Nikki is een redelijk normale tiener, maar door haar ongewone thuissituatie valt ze wel op op school. Ze heeft geen hordes vrienden, maar na een woordenwisseling komt ze in contact met Jim. Hij blijkt geïnteresseerd in haar en wordt na het afscheid van haar vader belangrijker in haar leven. Hij lijkt haar echt te begrijpen.

Het verhaal is spannend en meeslepend, want net als Nikki wil de lezer weten wie dit op zijn geweten heeft. Hoewel de oudere lezer wel het een en ander voorspelt, neemt Nikki de doelgroeplezer volledig mee in haar gedachtepatroon. Theo-Henk Streng weet meerdere personen geloofwaardig verdacht te maken, maar de echte klapper komt op het eind.

Dochter van de onderwereld is een zeer spannend boek. De gebeurtenissen volgen elkaar vlot op in het relatief korte verhaal en dat zorgt ervoor dat je het in een mum van tijd uithebt.