Verdient gelezen te worden

Nico en Kine wonen bij hun moeder in een flat. Ze zijn op elkaar aangewezen, want hun moeder is alcoholist. Samen hebben zij hun eigen regels bedacht en de belangrijkste regel is: nooit praten over hun moeders. Het lijkt namelijk wel alsof ze er meer dan één hebben, namelijk de lieve en verzorgende moeder, de moeder die haar kinderen wijsheden meegeeft, de moeder waarover ze met niemand praten en de moeder die altijd spijt heeft.

Het verhaal begint in 1997. Kine is dan 11 en Nico is 14. Als eerst vertelt Kine hoe het leven is voor de meisjes om bij hun moeder te wonen. Het is een triest verhaal, maar wordt niet per se zielig opgediend. Er zit ook zeker humor in het boek. ''Ouderen vinden alles gevaarlijk behalve de echt gevaarlijke dingen, zoals autorijden op je tachtigste en schuifelend de weg oversteken.'' Toch roept het kind veel medelijden op. Ze heeft drie voorbeelden in haar leven die niet echt een voorbeeld zijn: mama, papa en Nico. Na Kine komt Nico aan het woord in 1999. Zij vertelt hoe zij het leven binnen het gezin ervaart. Hierna krijgt Kine het woord in 2001, Nico in 2004 en Kine in 2014. Het is bijzonder om te zien hoe beide zussen hun jeugd anders hebben verwerkt. Kine blijft hoopvol en humoristisch, terwijl Nico angstiger en eenzaam wordt. Op het eerste gezicht lijkt het onlogisch dat beide meisjes zo anders zijn geworden, maar hoe ouder ze worden, hoe begrijpelijker het is.

Moeders van anderen beschrijft de feiten van het leven van Nico en Kine zonder een oordeel te vellen over probleemgezinnen. De meisjes beschrijven hoe zij het leven - en vooral hun moeder - ervaren. Als ze jong zijn neemt Nico Kine onder haar hoede. Naarmate ze ouder worden, lijkt die rol te wisselen. Het boek beschrijft ook de alledaagse dingen waar iedere tiener mee in aanraking komt, zoals scooters, bijbaantjes, school en vriendjes. Dit laat de gewone kant van het leven zien en maakt het verhaal minder zwaar.

Van Doornik zet met Moeders van anderen op een lichte en soms humoristische wijze een hartverscheurend verhaal neer dat verdient gelezen te worden.