Verdermeer

Ferenwoud is een land dat bekend staat om al zijn prachtige kleuren. Alice valt buiten de boot, omdat zij helemaal geen kleur bevat. Zij is helemaal wit. Drie jaar geleden is vader verdwenen. Op de dag voor de Overgave komt Olivier naar haar toe. Hij weet waar vader is en vraagt haar om met hem mee te gaan.

Tahereh Mafi weet de landschappen prachtig te omschrijven. Ook de schrijfstijl vond ik prettig. Ze heeft gekozen voor een auctoriale verteller waardoor ik het gevoel had dat het verhaal aan mij gericht was.

Bovendien zat er veel humor in het boek: “Ze liepen urenlang. Wekenlang. Maandenlang en jarenlang. ‘Doe niet zo dramatisch,’ zei Olivier. ‘Het is pas een kwartier.’”

Ook vond ik dat er veel wijze lessen in het boek staan, zoals vaak bij sprookjes het geval is: “Lachen was als zijde die zelfs de akeligste momenten verzachtte.”

Ik vond het wel jammer dat ik sommige dingen van tevoren al kon voorspellen, maar dat maakt de magie van het verhaal niet minder.