Een weemoedige afrekening en jeugdherinneringen

In 'De laatste liefde van mijn moeder' beschrijft Dimitri Verhulst het verhaal van Martine en haar zoontje Jimmy. De nieuwe vriend van Martine dringt ongevraagd binnen in het leven van Jimmy. In de wereld van de jaren '80 van de vorige eeuw onderneemt dit nieuw samengestelde gezin, wat toen nog niet als dusdanig bekend stond en de schone schijn rechthoudend, tijdens een eerste vakantie een busreis naar het Zwarte Woud. Het is de tijd van cassettedecks in de bus, Doe Maar en gel in het haar om cool te zijn. Terwijl Martine zich afvraagt of ze toch nog voor het geluk geboren is na een gebroken huwelijk met een alles en haar stuk slagende man, voelt Jimmy zich een verrader tegenover die eigen biologische vader. De kloof tussen hem en zijn moeder wordt groter en groter. Gelukkig is er Héloïse, een wat ouder meisje, dat hem graag gezelschap houdt en waarmee hij het grootste deel van zijn vakantie kan optrekken. Hij probeert zijn stiefvader op afstand te houden en vindt het verschrikkelijk dat hij geen moment meer alleen heeft met zijn moeder. Tijdens de reis wordt het steeds duidelijker dat Martine zal moeten kiezen tussen haar geliefde en haar kind. Dit boek is weer even meeslepend als de andere die ik van Verhulst heb gelezen, het rekent af met slechte maar ook goede jeugdherinneringen, het is bij wijlen scherp humoristisch maar ook zeer tragisch. Genieten!

Voor de categorie: Een boek met een ongelukkig einde