Duistere dieptes van de mens

Opnieuw zeer aangenaam verrast door Terrence Lauerhohn! Dit keer met een wel zeer duistere thriller, waarin je het hoofdpersonage echt gewoon wel moet haten. De Crooner is gewoon een rotzak... Maar toch moet je verder lezen, je moet weten hoe het verder gaat... Zal (blauw) boontje om zijn loontje komen? Het is een nagelbijter, niet voor gevoelige zieltjes, die je niet meer loslaat. Zeker niet wanneer je, even verder in het verhaal, plots tot het besef komt dat je eigenlijk medelijden begint te krijgen met de Crooner. Dat kàn toch niet, medelijden met zo een type??? En toch... Je weet niet hoe het komt, je weet niet hoe of wanneer het gebeurde, maar plots wordt je eigen gevoel voor moraal helemaal op zijn kop gezet. Terrence Lauerhohn weet zijn lezers keer op keer te verrassen. Een zeer fijne gewoonte, die hij hopelijk nog lang volhoudt!