Vrolijk verhaal over een jonge postbode in een Zweeds dorp.

Elke ochtend rijd Iris Olsson in haar oude gele postwagentje rond om alle brieven en pakketjes te bezorgen in een klein Zweeds dorpje. Ze kent elke inwoner en maakt graag een praatje met de mensen. Buiten dat zij postbode is klust zij in het geheim bij als het medium Tamara’s toekomstlijn. Er wordt heel wat gebeld door mensen die problemen hebben of het niet meer zien zitten.

Iris komt uit een echte postbodefamilie maar gaat nu toch echt haar boekje te buiten. Ze gebruikt brieven en pakketjes om haar voorspellingen waar te maken. Ook gaat zij zich steeds meer bemoeien met het leven van de dorpelingen. Langzaam raakt zij verstrikt in steeds meer toestanden en leugens.

Hoewel ik de cover van het boek niet zo aantrekkelijk vond, is het boek wel ontzettend leuk. Ik heb echt genoten van het verhaal en de stoute acties van Iris. Zij heeft een groot hart en wil iedereen graag helpen. Of het altijd zo verstandig is om je met zaken tussen buren te bemoeien dat denk ik niet.

Iris is een innemende jonge vrouw waar je gelijk om gaat geven. Maar ook de dorpelingen weet de schrijfster mooi neer te zetten. Zij heeft een zeer beeldende en vlotte schrijfstijl en brengt het dorp echt tot leven.

Het is een vrolijk, grappig maar ook mooi verhaal over een leuke vrouw die het graag goed wil doen in de ogen van anderen en het geluk wil vinden voor haar zelf.