Prachtige historische roman die de kinderkolonie Veenhuizen een gezicht geeft

Generaal-majoor Johannes van den Bosch heeft een plan bedacht waarmee wezen goedkoper kunnen worden opgevangen in de gezonde plattelandslucht van Veenhuizen. In 1824 vertrekt een schip vanuit Amsterdam op weg naar de kinderkolonie van Veenhuizen. Aan boord zijn wezen, vondelingen en kinderen waarvan de ouders niet meer voor ze kunnen zorgen. Karel en Lize varen ook mee. Hun moeder is overleden en hun vader is krankzinnig geworden.
In Veenhuizen kunnen Karel en Lize komen er al gauw achter dat er een hard regime heerst in de kinderkolonie. Hun vriendschap met de geharde Neeltje is een lichtpuntje in de erbarmelijke omstandigheden waarin ze leven.

Patricia Snel heeft uitgebreid onderzoek gedaan naar de bijzondere historie van de kinderkolonie van Veenhuizen. Ze weet hierdoor een realistisch beeld van deze tijd te geven waardoor dit echt een gezicht krijgt. De vondeling van Veenhuizen is vooral vanuit Karel geschreven. Ook zijn er hoofdstukken vanuit vondeling Neeltje en directeur van de Koloniën Wouter Visser. De hoofdstukken rondom deze laatste persoon zijn soms wel iets taaier, maar laten goed de andere kant zien van deze geschiedenis. Het is een mooie toevoeging.
Voor mij persoonlijk was het eerste stukje even inkomen, daarna las het prima weg en wilde ik alleen maar verder lezen over de belevenissen in de kinderkolonie. Je wordt geraakt door de barre omstandigheden waarin de kinderen moeten (over)leven. Telkens is weer het besef, dit is echt gebeurd. Patricia weet dat goed over te brengen en ze liet mij met gemengde gevoelens achter. De vondeling van Veenhuizen is zeker een prachtige historische roman, maar de historie waar het over gaat, is niet zo prachtig…

@NeeltjesBoeken