Een topper van de bovenste plank

“ Doolhof van verraad “ geschreven door Sterre Carron.

De proloog is een flashback van twintig jaar geleden.
Rani is weer op haar post als hoofdinspecteur van de politie op de afdeling moordzaken in Antwerpen.
Amy, een nieuwe collega komt het team versterken, zij is een goede kracht en werkt hard. Hoewel iedereen even aan elkaar moet wennen gaat het al snel weer als vanouds in het team.
Midden in de nacht komt er een melding van een moord en het blijkt Sade te zijn een meisje met Haïtiaanse roots.
Amy is extreem gefocust op deze zaak en dan gaat alles opeens in een sneltreinvaart nadat er nog meer slachtoffers te betreuren zijn. Allen jonge meisjes met verschillende achtergronden. Wie, wat, waarom de vragen zijn groot waar het team met te maken krijgt. Kei en keihard wordt er gewerkt om de dader of daders te vinden en alle middelen worden ingezet om dit voor elkaar te krijgen en de onmacht is groot omdat er niet echt vooruitgang in de zaak zit.

De personages zijn zo menselijk en levensecht neergezet en niets is hen vreemd. De schrijfstijl is snel en superspannend met een diepe psychologische onderlaag.

De titel is prima gevonden en past bij het boek. Het zijn veel, maar korte hoofdstukken om je goed bij de les te houden
Racisme en pesten zijn actuele thema’s in het boek en deze worden niet geschuwd om daar aandacht aan te geven.
En weer krijgt deze auteur het voor elkaar dat je als lezer niet kunt stoppen. Lezen terwijl je aan het eten bent, de afwas laten staan en gewoon niet aanspreekbaar bent.
Om zoiets te creëren moet je toch wel wat in huis hebben en dat heeft deze auteur voor honderd procent.
Het plot is een na denkertje en ook wel in en in triest, het zal je maar overkomen.
Hier blijkt maar weer wat wraak met mensen kan doen en niets oplevert dan alleen maar verliezers.