Herftslied is het eerste boek van Simone van der Vlugt, dat ik heb gelezen. Ik vond het erg spannend, had niet verwacht dat deze persoon de dader zou zijn. Op zeker moment ga je in gedachten wel alle personen langs die in het boek voorkomen, zou hij/ zij de dader kunnen zijn, dus zo heb ik wel even aan deze dader gedacht. Ik had het in een paar dagen uit, de hoofdstukken zijn lekker kort, zelfs in een kort ritje met de bus of de metro kun je 1 of 2 hoofdstukken lezen.
De spanning in het boek wordt goed opgebouwd. Leuk ook om zo nu en dan een stukje achtergrond van de dader te lezen.
Toch enkele kritiekpuntjes:
- voor mij bleef het motief voor de eerste moord onduidelijk.
- Het feit dat Nadine naar het huis van de dader gaat op dat moment in haar leven, vind ik ongeloofwaardig overkomen. Je zou denken: ze heeft nu wel iets anders aan haar hoofd, een normaal mens zou de politie gebeld hebben en die ingeschakeld voor een arrestatie. Zeker als je bedenkt dat die persoon al meerdere moorden heeft gepleegd.
- Ik heb zelf een keer op de IC gelegen, ik lag nog niet in een bed of ik had al allerlei infusen in mijn arm. Nu ligt degene in het ziekenhuis wel aan de beademing, maar ik lees niets over infusen.