Kennismaking met Alex Berger

In De zaak Magritte maken we kennis met het nieuwe seriepersonage Alex Berger. Hij is een voormalig rechercheur en vooral een gebroken man. Bij terroristische aanslagen in Parijs verloor hij zijn geliefde Camille en sindsdien kan hij het normale leven niet meer hervatten. Enkele moorden betrekken hem echter opnieuw bij een moordzaak van de Brusselse politie. Maar kan Berger zijn oude job terug opnemen?

De moorden lijken iets te maken te hebben met kunstenaar Magritte. Bij de lijken wordt telkens een briefje gevonden waarop staat "Ceci n'est pas un suicide". De politie lijkt al snel te weten wie de dader is; een man die Alex Berger opnieuw zal confronteren met het verlies van zijn Camille.

Het grootste deel van het boek maken we kennis met Alex Berger. Na de dood van Camille heeft hij vreselijke nachtmerries waarbij hij zich steeds opnieuw schuldig voelt omdat hij haar niet kon redden. Berger lijkt niet meer in staat te zijn om terug te keren naar het team van de politie waar hij vroeger werkte. Wat overigens een kleurrijk team is met uiteenlopende personages, die hopelijk in de volgende boeken toch wat uitgebreider beschreven worden.

De zaak Magritte draait dus niet zozeer om het opsporen van de moordenaar, maar is eerder een persoonlijk verhaal. Het leest daarom ook echt als een misdaadroman en niet als een thriller. Maar de vlotte schrijfstijl van Toni Coppers maakt dat je dan ook vlot doorheen dit boek leest en op het einde een mooi beeld hebt van wie Alex Berger nu juist is, en ook nog eens de moordenaar kent van de Magritte-moorden.

Een mooi eerste boek in een nieuwe serie, met juist een minpuntje voor het ontbreken van echte spanning in het verhaal.