De Argentijnse dochter

Rose ontvangt een kistje met daarin aanwijzingen die zijn achtergelaten door de biologische familie van haar oma. Na het verlies van haar oma en moeder heeft ze veel behoefte aan meer informatie over haar nieuw ontdekte familie. Ze reist dan ook naar Argentinië. Het land waar eind jaren dertig Valentina leefde. En voor de keuze stond weg te lopen met de liefde van haar leven of doen wat van haar wordt verwacht…

Wat direct al fijn is aan dit verhaal is dat er maar kort verwezen wordt naar het ophalen van het kistje. Hierdoor begint het verhaal niet direct met, wat mij betreft, onnodige herhaling en zit je als lezer direct in het verhaal van Rose en Valentina. Niet alleen het begin maar het hele verhaal voelde anders aan. Het lijkt wel of de auteur voor een iets andere invalshoek heeft gekozen en deze afwisseling vond ik prettig. Het was fijn om te lezen dat Valentina een powervrouw was en dat zij zich niet altijd heeft laten leiden door een man, maar juist zelf haar mannetje stond.

De auteur schrijft met een hele vlotte pen en je vliegt als lezer door het verhaal heen. Er had zeker wel wat meer aandacht besteed mogen worden aan wat meer uitwerking of voor wat meer vertraging binnen de gebeurtenissen maar ergens past het ook wel in het plaatje van de gehele serie.

De Argentijnse sfeer, Valentina en de manier waarop het verhaal is uitgewerkt en samenkomt hebben er samen voor gezorgd dat dit voor mij het fijnste deel was van de serie tot nu toe. Ondanks dat vond ik het wel jammer dat de lezers in dit boek niet wat meer te weten zijn gekomen over Hope, ze heeft een zeer belangrijke rol in het leven van Valentina, maar daar blijft het helaas wel bij. Als lezer word je daardoor nog wat nieuwsgieriger naar het verhaal van Hope, maar we zullen dus nog wat geduld moeten hebben.

De Argentijnse dochter is een fijn zesde deel is deze serie.