De schat van Amalfi

In 1821 beoefenen Mari DeLuca en andere vrouwen uit Positano de kunst van stregheria. Dit is een soort ritueel waarmee ze hun dorp beschermen tegen de zee. Wanneer de wrede broers Mazza dit ontdekken, komt Mari voor een onmogelijke keuze te staan.

In het heden leidt de scheepsarcheologe Haven Ambrose een expeditie naar oude scheepswrakken in Positano. Ze is naast het project ook op zoek naar een schat vol kostbare edelstenen. Ze stuit ondertussen op een oud verhaal over hekserij en een gevaarlijke liefde.

Dit is het derde boek van Sarah Penner dat ik lees en net zoals de vorige boeken bevat dit boek een vleugje magie en mysterie. Met een vlotte schrijfstijl neemt Sarah Penner de lezer in dit boek mee naar Italië, de kust van Amalfi, waar Mari woont en leeft met haar ingewikkelde relatie met de zee. Om haar dorp en de bewoners te beschermen is ze vaak in en om de zee te vinden, maar ondertussen heeft de zee haar alles afgenomen. Deze ingewikkelde relatie is mooi uitgewerkt door de auteur en je begrijpt Mari en haar gedachtes en de keuzes die ze maakt. Het stregheria is interessant om over te lezen en maakt deze verhaallijn mysterieus, magisch, spannend en interessant. Maar niet alleen de verhaallijn uit het verleden bevat deze elementen ook de verhaallijn van Haven zit vol mysterie en spanning.

De manier waarop de verhaallijnen samenkomen is erg fijn uitgewerkt, al had ik graag bepaalde dingen anders gezien. Een bepaald aspect vond ik wat minder leuk aan de ontknoping, echter kan ik dit niet benoemen in deze recensie want dan geef ik teveel spoilers weg.

Ondanks dit aspect was het een erg fijn boek om te lezen en raad ik het ook zeker aan!