Niet meer dan een nacht

Sarah woont in New York maar ze is als bruidsmeisje op de bruiloft van haar beste vriendin in Ierland. Ze kan haar ogen dan ook niet geloven wanneer ze haar onenightstand van de dag ervoor tegen komt op dezelfde bruiloft. En dat niet alleen, hij is de broer van de bruidegom. Sarah wil haar onenightstands het liefst nooit meer zien en is blij dat ze hem eenmaal terug in New York niet meer hoeft te zien. Maar hoe meer ze hem probeert te vergeten, hoe minder ze hem uit haar gedachten krijgt.

Het verhaal speelt zich dus af in New York en Ierland en zit meteen vol humor. Sarah komt eerst wel een beetje onaardig over, het wordt dan ook direct duidelijk dat ze, Declan (al weet ze dan nog niet hoe hij heet) het liefst niet meer ziet. Ze wil zichzelf beschermen tegen een gebroken hart en dit lijkt voor haar de juiste manier. Onenightstands zonder gevoelens. Gedurende het lezen ga je haar als lezer steeds beter begrijpen en snap je haar keuzes wel.

Sarah en Declan zijn gaandeweg het verhaal goed uitgewerkte personages, in het begin werd mij niet helemaal duidelijk wat Declan nu precies meent en niet en wat hij wil met zijn carrière maar uiteindelijk komt alles samen voor de lezer. De momenten tussen Sarah en Declan zijn leuk beschreven en het zijn ook wel de leukste passages uit het boek. Al vond ik dat Sarah en haar collega Will ook erg leuke momenten delen in het boek. De Ierse verwijzingen, gebruiken én familie maken het verhaal af en als lezer wil je graag op de bruiloft zijn. De bruiloft had wat mij betreft wel wat langer mogen duren in het verhaal, maar wellicht hoopte ik gewoon op wat meer aantrekken en afstoten van Sarah en Declan in de ‘forced proximity’.

Na twee kerstromans bewijst Courtney Walsh in ieder geval dat ze ook prima zomerse verhalen kan schrijven. Het was een vermakelijk, grappig, lief en leuk verhaal, met leuke tropes en een vleugje Ierland.