Zelden zo'n meeslepend boek gelezen

In een toekomstig Nederland dat geteisterd wordt door een virus en ernstige klimaatverandering heeft gekend, is Senna een voormalig soldaat die als deserteur is gebrandmerkt. Wanneer ze in de trein naar fort Zwolle moet, een plek waar niemand meer van terugkomt, wordt haar trein geraakt door terroristen. Ze ontsnapt uit de trein en de jongen die naast haar zit, Julian, een schijnbaar verwend joch dat zichtbaar bij de elite hoort, wil met haar mee naar Leegland, waar ze –volgens de verhalen– vrij kunnen zijn.

Onderwerpen die ik in dit boek tegenkwam zijn verbinding met je medemens, doorzetten voor een belangrijk doel, verraad en macht. Niets is wat het lijkt en clichés en verwachtingen worden continu doorbroken. Dat laatste zie je niet alleen terug in de gebeurtenissen, maar ook in de personages. Hoe hun eerste indruk is, maar ook hoe hun karakters zich ontwikkelen naarmate het verhaal verder gaat. Bijna elk belangrijk personage heeft zo veel lagen, dat ze zeer interessant en uniek worden. En de groei bij de hoofdpersonen zit hem niet in een complete verandering, maar in het gebruiken van hun eigen sterktes en het inzien van hun zwaktes door te denken aan hoe de ander iets zou oplossen. Ook krijg je wat achtergrondinformatie mee in flarden, waardoor je met ze meeleeft. Daarnaast zijn de hoofdpersonages ook degenen die erg belangrijk zijn voor de hoofdlijnen, ze hebben allemaal een belangrijke positie, dat zorgt ook voor betrokkenheid.

Het boek leest heerlijk weg. Ik heb tot nu toe maar één boek gelezen waarvan ik de schrijfstijl zo passend vind bij wat ik zoek in een boek. Dit zit hem vooral in de snelle wisseling van informatie over de omgeving en de personen, actie, de innerlijke gedachtenstromen en de dialogen. De omgeving is heel rijk uitgelegd tussen de regels door, zonder te veel uit te weiden. Ook gebeurt er veel en komen de verhaallijnen in het begin gauw bij elkaar in plaats van dat je erop moet wachten.

De sfeer zit er gelijk goed in met harde lijfstraffen voor degenen die tegen de gevestigde orde zijn. Door het hele boek heen zijn er lugubere elementen en er worden veel mensen afgemaakt, ook mensen die aan de goede kant staan. Combineer dat met een wetenschapper die te ver gaat en grote openbaringen daarbij en ik ben om. Ook wordt goed gebruik gemaakt van de setting om sfeer te creëren tijdens belangrijke momenten. De dialogen zijn daarnaast heel natuurlijk en geloofwaardig.

De perspectieven worden tussen enkele personen afgewisseld. Het zijn hoofdstukken van telkens maar een paar pagina's, waardoor je graag verder leest en wat de spanning vasthoudt. Daarnaast zit het tempo er goed in, geen traag moment te vinden. Het heeft ook niet lang geduurd voordat het boek uit was. De tijdlijn is zo goed als chronologisch, wat wel fijn is als ijkpunt bij zoveel perspectieven. En soms waren er wat rustigere momenten, zodat je kon opladen voor de volgende situaties.

Wat vooral leuk is aan het boek is de creativiteit. Ik merkte ergens een vleugje Handmaids Tale op, maar verder is het verhaal heel origineel en eigen. Ook zitten de beschrijvingen over liefde er niet te dik bovenop maar zijn ze wel goed merkbaar. Die subtiliteit maakt het juist sterker. Ik heb me verder qua geloofwaardigheid maar een paar keer gestoord (moeten de zonnepanelen echt precies op dit moment op zijn?). Ten slotte is het einde bitterzoet, maar je wordt er gelukkig genoeg op voorbereid. Maar zelfs het einde is daardoor heel sterk, al hoop je natuurlijk dat het anders afloopt. Bij de laatste pagina weet je ook dat dit beter en passender is voor de hoofdpersoon (en voor het vervolg ).

Ik heb zelden zo'n meeslepend boek gelezen en ben ook erg benieuwd naar de andere twee boeken. Ik zou het dan ook zeker aanraden, zowel qua verhaal als qua schrijfstijl. Daarom krijgt dit boek van mij 4,5 sterren.