Geweldige schrijfstijl, een boek met zowel diepgang als spanning

In de eerste hoofdstukken leren we sheriff Holston kennen, die terugblikt naar zijn drie jaar daarvoor overleden vrouw Allison. Hij woont in een grote ondergrondse silo, waar strenge regels gelden en waarbij het verboden is om deze te verlaten. Allison wilde meer weten over de wereld buiten de silo en sprak dat ook uit, wat haar haar leven kostte. Ze moest buiten de silo de rituele schoonmaak van de camera's houden, iets wat iedereen merkwaardig genoeg doet die uit wordt gezet. Holston twijfelt drie jaar lang aan de regels en de waarheid van hun wereld. Dan besluit hij dat het tijd is om actie te ondernemen.

Het boek gaat over algemene thema's als liefde, vriendschap en verlies, maar ook over hoe het is om te leven in een strenge, geheime wereld. Het boek laat zien hoe mensen vechten voor de waarheid en hun vrijheid. In het verhaal wordt geprobeerd te vertellen hoe belangrijk het is om eerlijk te zijn en verbonden te blijven met anderen. De setting lijkt bekend, maar de manier waarop de wereld is opgebouwd, zoals jongeren die ouderen ‘schaduwen’ om van ze te leren en de manier waarop de verdiepingen in de silo zijn opgebouwd qua groepen mensen, is heel doordacht.

Ik moest even wennen aan hoe snel Howey schakelt tussen personages. Maar eenmaal in het verhaal vond ik zijn tempo en wisseling van perspectieven prima bij te houden. Juliette vond ik een sterk karakter, zij maakte op een gegeven moment waar wat anderen al in haar zagen en hierdoor leefde ik met haar mee. Er was net genoeg achtergrondinformatie om de personages echt te laten lijken, al had het van mij nog meer gemogen. Sommige personages waren wat cliché en eenzijdig, maar je kunt niet iedereen tot zijn recht laten komen als je al zoveel personages in een boek hebt. Doordat er veel gebeurt in korte tijd wordt het verhaal mooi opgebouwd naar een spannend en verrassend einde.

De schrijfstijl is scherp, toegankelijk en filmisch. Howey gebruikt veel metaforen en beschrijvingen die de beklemmende setting van de silo tot leven wekken. Het snelle tempo en de korte hoofdstukken voeren de lezer goed mee in de wereld. Hij vertraagt waar spanning moet zijn en ook de dialogen zijn levendig en vlot. Ook al was er een heel hoofdstuk dat ik overbodig vond en al vond ik sommige beschrijvingen van handelingen net te langdradig, vind ik het een van de sterkste schrijfstijlen die ik tot nu toe heb mogen lezen in een sciencefictionboek.

Ik moest even inkomen, maar heb de laatste helft in één ruk uitgelezen. Mede door het einde ben ik enorm benieuwd naar de andere twee delen. Het boek is spannend, het verdiept, het klopt gewoon aan alle kanten. Daardoor krijgt dit boek van mij vijf sterren.