Het vrouwenhofje

Het eerste boek van Mérie Van Der Rijt, ineens een schot in de roos!
We zijn in Den Haag waar we Maria leren kennen anno 1692, in dat jaar is Maria 20 jaar, wat in die tijd toch al de huwelijksleeftijd meer dan bereikt heeft. Haar mama, een vrome, strenge en veeleisende dame zwaait de scepter thuis, haar papa, chirurgijn, volgt zijn vrouw meestal.
Maria is hopeloos verliefd op Johannes, maar durft dit thuis niet te vertellen, omdat dit een enorme val op de sociale ladder zou zijn. Dankzij beste vriendin Elisabeth kan ze haar grote liefde in het geheim toch blijven zien, later in het verhaal leren we dat dit toch niet zo verstandig was om haar te betrekken.
Pieter, een man van 50, vader van 6, weduwnaar én vooral een goede partij, krijgt Maria op het oog, en vraagt om haar hand. Dankzij dit verstandshuwelijk kan ze eindelijk ontsnappen uit haar verstikkende thuissituatie.
Johannes blijft trouw aan Maria nadat ze elkaar beloven op elkaar te wachten, Pieter is toch al een oudere man, en ze verwachten dat hij niet zoveel jaren nog te leven heeft.
Maria krijgt van Pieter de vrijheid om hem mee te helpen in zijn notaris kantoor, en ze blijkt een natuurtalent te zijn op zijn zaken te regelen, en vooral in geld verdienen. Daar zien we Elisabeth terug, die gehuwd is met een dronken nietsnut.
In deel twee leren we wat de titel van het boek betekent, Maria regelt intussen alle zaken van Pieter, en maakte al een mooie winst, kan een ruim stuk bouwgrond kopen, en kan op deze manier 'gevallen' vrouwen zoals Elisabeth huisvesting aanbieden.
Deel drie leert ons de drie kinderen van Pieter en Maria beter kennen, maar ook het heengaan van Pieter, alsook de hereniging met Johannes.
Een goed, vlot geschreven boek, voor mij hoefden er geen zoveel bedscenes in beschreven te worden, dit gaf geen meerwaarde aan het verhaal. Maar zeker een 4+ boek.