Rose

Mijn eerste boek van Jerrad Hoff, maar ineens een schot in de roos, wat een schrijfstijl!
Rose, woont met haar ouders, in Frankrijk, ze zijn niet rijk, maar zijn gelukkig met z'n drieën. Een liefdevol gezin, die nog weet hoe ze moeten genieten van de kleine dingen in het leven. Aan dat mooie leven komt abrupt een einde aan, als de Duitsers haar ouders op gruwelijke wijze vermoorden. Blind van woede, gevoed door haat, neemt Rose wraak op de daders, en deze daad brengt Rose bij het Franse verzet.
Door haar jonge leeftijd, kan ze lang onder de radar blijven, waardoor Rose op korte tijd kan doorgroeien binnen de verzetsgroep, niet bang om te sterven, is ze niet bang om Frankrijk te doorkruisen om mensen naar Spanje te brengen, om mensen te doden.
Tijdens deze acties leert ze Guillaume kennen, en dankzij hem ziet ze ook weer de mooie kant van het leven.
Het kan niet anders, de Gestapo vindt haar, en ze wordt opgepakt, koppig, kwaad, razend, kunnen de Duitsers haar zelfs na gruwelijke martelingen niet breken, en kan ze ontsnappen, om nog harder door te vechten.
Wanneer ze, samen met Guillaume gevraagd wordt te helpen bij de bevrijding van Parijs, kijken ze samen uit naar het einde van 5 jaar terreur, en een leven samen, dit loopt niet zoals ze hadden verwacht...
Rose, intussen een dame, die aan het mooiste witte strand ter wereld woont, en die uitkijkt naar haar 62ste verjaardag, krijgt van haar kleinkinderen een reisje kado, naar haar geboorteland Frankrijk , de 3 willen haar vergezellen, en Parijs zien. Tijdens deze reis, zien ze een parade, en een bekend gezicht, die oma eeuwig dankbaar zal blijven, en zo vertelt oma Rose eindelijk haar ware levensverhaal aan de jongelui.
Wauw, wat een boek, ik werd meegezogen in het verhaal, waar ook waargebeurde feiten in verwerkt zijn, het was moeilijk aan de kant te leggen.
Wat ook een leuke extra was, op het einde van het boek, leren we de enkele verzetsdames kennen, met een korte beschrijving van hun belangrijkste verzetsdaden.
Voor mij 5-sterren, dik verdiend!