Het systematisch er onderuit halen van bedrijven door banken als de markt kleiner wordt (verzadigd raakt)

Een boek dat je in een adem uitleest. Het is geschreven vanuit het perspectief van een familiebedrijf en laat zien welke emotionele kanten aan het ondernemerschap zitten. Ik vind dat banken ondernemersfamilies bij een krimpende markt, een markt die op slot zit, of hoe je het ook wil omschrijven systematisch er onder uit halen. Zowel privé als zakelijk. Dit is een subjectieve mening gebaseerd om het lezen van meerdere boeken. Tussen vinden en bewijzen ligt een wereld van verschil. Ik kan de frustraties, onmacht e.d. levendig voorstellen.
Ik pleit er voor dat er nog een aanvulling op het boek komt. Achtergrond materiaal over wat een agioreserve is, hoe die wordt ingezet en welke journaalposten daaraan ten grondslag liggen. Voorbeelden van de afschrijvingssystemen. Een voorbeeld van een sideletter, Hoe je een siteletter in de fin. administratie verwerkt, maar ook of accountant een controle heeft uitgevoerd op het bestaan en welke pogingen deze heeft ondernomen om bij bijv. ontkenning daarvan er alsnog achter te komen. Heeft de accountant zijn beroepsregels nageleefd. Welke zorgplicht had de bank t.a.v. siteletters? Die toelichting kan zo'n boek waardevoller maken voor studenten recht, marketing, bedrijfseconomie en fin. administratie. Het boek is voor studenten zonder meer waardevol, omdat ze aan de hand van dit emotionele verhaal aan waarheidsvinding moeten doen en dit vertalen naar hun vakgebied; zaken in kaart brengen en verwerken. Dit boek nodigt uit om je in de materie te verdiepen. Kortom 4 sterren, omdat er zoveel meer achter het boek ligt en wel op diverse niveau's. Neem de beroepsregels van het notariaat, de registeraccountant, de financieringswijze, verkoop van overheidsonroerend goed, enz. Maar ook deals tussen mensen en/of overheidslichamen om geschillen op te lossen. Hoe los je dat transparant op? Een dadingsovereenkomst? Vertel het maar.
Een ding springt in het oog met betrekking tot de verkoop van sperma van paarden. Geld voor een buisje sperma of een traditionele dekking dat is voor iedereen wel duidelijk. Na een dekking volgt een veulen. Dat veulen wordt door inspanning een prachtig paard en gaat prijzen winnen. Ik mis het feit dat er een deel van het prijzengeld terecht komt bij de eigenaar van het sperma donerende paard. [Ik maak hier een veronderdelling op basis van wat ik van een spermaverkopende fokker-eigenaar uit zijn mond heb gehoord over het verdienmodel. Het was summier, maar voldoende om te begreipen dat wanneer het paard het goed doet, je een aardig inkomen hebt.] Het is de kunst om het sperma af te laten nemen door een eigenaar van een paard dat bijdraagt aan een verbeterde afstamming. Dat is een wetenschap op zich. Niet de verkoop van sperma is het doel, maar juist die terugkerende opbrengsten uit het prijzengeld. Dat vormt de jus. De verkoop van het sperma moet genoeg zijn om een paard aan te kopen, te financieren, te onderhouden en uit te bouwen. Kortom ik mis een deel van het businessmodel. Misschien heb ik er wel overheen gelezen. Zo'n boek lees je niet een keer, maar wel drie keer om te kijken of je niet iets hebt gemist.
En voor de mensen met fiscaal DNA: de herzieningstermijn van 10 jaar is inderdaad een mooi onderwerp voor zo'n bijlage,. Met journaalposten, de invloed op de financiering, e.d. Leuke onderwerpen waarmee auteurs hun diensten kunnen uitbreiden.
En inderdaad ik ben het met Visser eens dat je ter zake kundig moet zijn om paarden en hun mogelijkheden in te kunnen schatten!
Voor dit onderdeel zou een brancheoplossing moeten komen. Hiervoor zou een speciaal instituut moeten komen. Een losse veilig is eigenlijk niets. De diverse verenigingen zouden tot de oprichting van een dergelijk instituut moeten komen. Pak dit gelijk goed aan en kom met een instituut op Europeesniveau. Het belang is duidelijk: ruiter en paard moeten optimaal onder alle omstandigheden kunnen profiteren. Een vast percentage van het dekgeld als fee om in geval van faillissement een vangnet te hebben?
Ook zo'n gedachte over de vorming van zo'n instituut, kan lesstof vormen of een vervolg op het boek.