Een ongemakkelijk verhaal dat het verdient verteld en gehoord te worden

Voor de meeste mensen is het ongemakkelijk, als een man verteld (of in dit geval schrijft) over hoe hij als kind werd misbruikt. Vaak willen mensen het niet weten, al was het maar omdat ze niet weten hoe ze moeten reageren. Daarom branden uitgevers er liever hun vingers niet aan.
Maar dit verhaal verdient het om verteld te worden, vooral voor al die andere mannen, die als kind misbruikt zijn geweest. Mannen die op zoek zijn naar herkenning. Dat zijn er veel meer dan je denkt. Meestal zwijgen ze, soms direct al, soms pas als ze merken hoe ongemakkelijk het voor anderen is.
Dat alles maakt boeken als deze zeldzaam, ze zijn er wel maar vaak uitgegeven in eigen beheer. Of, zoals in dit geval door een uitgever die er weinig aandacht voor heeft. Bepaalde delen bevatten heftige details en zijn daarom in een lichtere tint afgedrukt. Dat lijkt mij verstandig, maar de uitgever had wel moeten beseffen dat die stukken daardoor vrijwel onleesbaar zijn geworden. Cursief of iets donkerder was beter geweest.
Vermoedelijk zijn veel details voor de schrijver van belang, maar ze zorgen er soms wel voor dat het verhaal lastig te volgen is. Ook daar had de uitgever op moeten letten. Als het over een ander onderwerp was gegaan was ik om die reden misschien wel gestopt met lezen. Gelukkig bleef ik doorlezen, want dit boek is echt de moeite waard.
Voor mannen op zoek naar herkenning, vanwege misbruik, zijn er weinig boeken.
Uitgevers branden er immers liever hun vingers niet aan.
Ik hoop dat mensen het lezen, want dat verdient Herman, de schrijver van dit boek!