Far away from home

Een boek over zwart Amerika, wat houdt dat in? Al lezend komt het antwoord. Een boeiend boek over mensen in de onderdrukking, mensen die racisme op hun bord krijgen. De auteur schrijft over New Orleans, en de gevolgen van de overstroming. Ze maakt kennis met Dyan French Cole, beter bekend als Mama D, een fanatiek vechter voor de burgerrechten.

Christine Otten werkte als journalist o.a. voor Vrij Nederland. In 1995 schreef ze haar eerste boek. Daarna volgde er nog zeven. Haar achtste is ´Als ik naar jou kijk, zie ik mezelf´.
Christine vertelt, maar laat ook vertellen.

The Last Poets is een bont gezelschap artiesten, performers die hun gedichten voordragen onder begeleiding van muziek.
Daar ligt de basis voor dit boek. De liefde voor de muziek, de passie voor de teksten.
Een interview van Christine Otten is meer dan dat. Ze leeft zich helemaal in de persoon, probeert de persoon te begrijpen. Daardoor ontstaat er een band, een vriendschap tussen verteller en interviewer.
Het is noodzakelijk om een goede kennis van de Engelse taal te hebben, of een woordenboek.
Dit boek bevat flarden tekst van gedichten van The Last Poets en anderen. Onvertaald.
Het is niet storend, integendeel. De teksten maken duidelijk wat de drijfveer van de artiest is.
Wat overigens ook in de interviews naar voren komt. Het is boeiend, ontroerend en komisch.
Het lezen vereist de volledige aandacht, anders is het moeilijk te volgen. Soms vertelt de schrijfster het verhaal alsof zij de geïnterviewde is, dat is verwarrend. Daarom vereist dit verhaal de volledige aandacht.

Al met al is dit boek verrassend goed. Als lezer krijg je een geweldig inzicht in de leefomstandigheden van de zwarte mensen in Amerika. Het boeit, het is duidelijk geschreven. Het is zeker niet doordrenkt van feiten. Dit boek is aan te raden.