Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt ze wel.

Peter Marks 26 juli 2019
Als Charlie, de oma van Dottie, onder aan de trap van haar woning dood wordt aangetroffen, bekruipt Dottie direct het gevoel dat haar oma wel eens vermoord zou kunnen zijn. Immers, haar oma was flink en fier. Zij stond midden in het leven. Dottie deelt de mening van de schouwarts, die een natuurlijke dood constateerde, niet. De begrafenis van Charlie heeft veel belangstelling en vindt plaats op een natuurbegraafplaats. Dottie ontmoet daar een aantal personen, die zij niet kent. Ze blijken deel uit te maken uit het verleden van haar moeder Alma. Nieuwsgierig als Dottie is, vraagt zij aan haar moeder wie die mensen zijn. Alsof Alma iets te verbergen heeft, ontwijkt zij de vragen van Dottie. Dat is niet zo verwonderlijk, als later het verleden van Alma duidelijk wordt. Immers, op Kreta hebben gebeurtenissen plaatsgevonden, die het leven van Alma op zijn kop hebben gezet.

Alma deelt met Dottie het vermoeden dat Charlie de laatste tijd aan het daten is geslagen. Dottie besluit haar verkering met haar vriend Martijn uit te maken. In afwachting van een ander woonverblijf, trekt zij in de woning van haar overleden oma. Daar gebruikt zij een stick met wachtwoord en inlogcode, dat zij van haar oma heeft gekregen. “Voor als mij iets overkomt” had Charlie gezegd. Meteen als Dottie in de computer van haar oma inlogt, ontdekt zij een speciale map met de naam Markos. Zou dat de date van haar oma zijn, vraagt Dottie zich af?

Bij de notaris schrikt Dottie, als blijkt dat Alma niet de dochter van Charlie is. Charlie heeft Alma al het ware geadopteerd. Alma heeft daarover nooit iets tegen Dottie gezegd. De notaris zegt tegen Alma en Dottie, dat er niets te erven valt. Integendeel. Er zijn uitsluitend schulden. Charlie blijkt geld te hebben geleend en dat te hebben geïnvesteerd in het project “Hellas Goúrnia op Kreta en staat op naam van Markos Papadopoulos. Dat doet Alma besluiten om de erfenis niet te erkennen. Weer die naam Markos, denkt Dottie. Dottie laat het er niet bij zitten. Zij meent dat Markos meer weet over de dood van haar oma en gaat naar Kreta op onderzoek uit. Dat daar heel wat uit te zoeken valt, gaat Dottie niet in haar koude kleren zitten.

Het verhaal “DE MINNAAR”, van auteur JET VAN VUUREN wordt geschreven in afwisselende hoofdstukken, Toen en Nu.
In de hoofdstukken Toen, volgen wij de in het verleden op Kreta afgespeelde belevenissen van Alma, de dochter van Charlie.
In de hoofdstukken Nu, volgen wij Dottie, de dochter van Alma, die alles in het werk stelt om achter de waarheid over de doodsoorzaak van haar oma Charlie te komen. Beide verhaallijnen vullen elkaar goed aan.
Als Christien, een vriendin van Alma, op Kreta verdwijnt wordt de familie van Christien in Nederland daarover niet geïnformeerd. Het plan is om dat te doen als Charlie en Alma zelf weer in Nederland zijn. Charlie zegt daarover: “ Het zal verschrikkelijk zijn om straks thuis de familie van Christien onder ogen te moeten komen.” Dit is niet realistisch. Jammer.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Peter Marks