Een boek om te lezen met hoofd én hart

Een boek dat vraagt dat je zowel je verstand, je hart als je ziel gebruikt om het te vatten. Het is enerzijds heel analytisch, met wetenschappelijke nauwkeurigheid, dat de schrijfster oude verhalen analyseert. Anderzijds hanteert ze soms een poëtische taal die je hart, je gevoel aanspreken. De twee zitten elkaar niet in de weg, maar versterken elkaar.

Over dit boek wordt wel gezegd dat je er 'klaar voor moet zijn'. En daar kan ik me iets bij voorstellen. Het graaft diep, je moet de tijd nemen als je elke kronkel wil volgen, en alle nuances mee wil krijgen. Je begrijpt het wel, als je dit boek puur rationeel en afstandelijk leest... maar het komt pas binnen als je er echt voor openstaat, als het 't moment voor je is..
Jammer genoeg betekent dat vaak dat je op de een of andere manier gekwetst bent geraakt in je leven. Maar dat is ook waar het boek zijn beste werk doet: het overtuigt je ervan dat niets zo erg is dat je niet overeind kunt krabbelen, dat er een reservoir aan onvermoede kracht in je schuilt en dat tegenslagen, ja, je sterker maken, maar ook altijd weer gevolgd worden door nieuwe kansen... die je volop kunt grijpen, als je lessen trekt uit het verleden. En bij die lessen kan dit boek heel behulpzaam zijn, door je de ogen te openen.
De cyclus van leven en dood wordt bij Clarissa Pinkola Estés de cyclus van Leven/Dood/Leven. Dat vat veel van het boek voor mij samen.

Dit boek is een aanrader voor alle mensen - man of vrouw, maar het is geschreven door een vrouw, die in de eerste plaats werkt met en zich bekommert om vrouwen. De 'neutrale mens' is in dit boek een vrouw - zoals dat in andere boeken maar al te vaak een man is. De schrijfster besteedt daarnaast ook veel aandacht aan de vrouwelijke psyche en de vrouwelijke archetypen.