Hoe een man tot wanhoop wordt gedreven!

Seth Lejeune is opgeklommen tot Head Booker Women’s Division bij het Antwerpse modellenbureau Rochelle Models.
Als kind was hij erg verlegen en bedeesd, maar nu is hij een flamboyante persoonlijkheid en graag geziene gast in discotheek ‘The Stage’ waar hij bekend staat als Adonis. Hij gaat er geregeld op zoek naar, of eerder op jacht naar een nieuwe mannelijke verovering. Hij geraakt daar in de ban van een oudere man, Simon, op wie hij zijn zinnen zet. Kort nadien ontdekt hij dat Simon ook de nieuwe fotograaf van Rochelle Models is. Zijn geluk kan niet meer op!

Tijdens zijn ongelukkige jeugd werd hij door zijn alcohol- en drugsverslaafde ouders vaak opgesloten in een donkere stoffige en muffe kelder. Zonder eten of drinken en zonder licht, wachtend tot hij weer verlost werd. Zijn zus Isis onderging hetzelfde lot. Zijn oudste broer Ramses probeerde hen tegen hun ouders te beschermen en was ook hun vertrouweling.

Antwerpen is al maanden in de ban van een seriemoordenaar die het gemunt heeft op jonge vrouwen en hen steevast achterlaat met een sleutel diep in de keel. Hij is onvindbaar, maar slaat onverwachts toe.

Seth heeft veel last van geheugenverlies. Wanneer hij op een morgen ontwaakt en merkt dat hij aangekleed is en dan nog eens verneemt dat een vrouwelijke collega die nacht is verdwenen, kan hij zich van die bewuste nacht niets meer herinneren. Hij raakt volledig in paniek en krijgt waanvoorstellingen waarbij hij denkt de moordenaar te zijn.

Seth is de ontdekker van het nieuwe model en miss België kandidate Hope. Wanneer hij samen met Rochelle en de miss-Belgiëkandidaten vertrekt naar Ibiza om zijn gedachten te verzetten, Hope op te volgen en te coachen…valt daar opnieuw een dode. Alles wijst in de richting van Seth! Maar niet alles is wat het lijkt…

Hij noemde me Duivelskind wordt verhaald vanuit het perspectief van verschillende personages. De auteur koos voor korte hoofdstukken met wisselende verhaallijnen en een niet chronologische tijdlijn. Persoonlijk hou ik daar niet zo van. Ik verlies me dan in de verhaallijnen, waardoor ik het boek niet meer optimaal kan volgen, en ja dit was opnieuw het geval. Uiteindelijk kon ik wel mee met het verhaal dat traag start, maar gaandeweg een rollercoaster wordt om te eindigen in een toch onverwachte plot.

Johnny Bollé schreef een traag vorderend maar toch spannend boek. Naar mijn gevoel lopen te veel personages in the picture, sommige werden ook onvoldoende uitgediept, waardoor het boek aan kracht mist.

Zijn schrijfstijl is verrassend, erg beschrijvend, maar ook verwarrend. De cover oogt erg mooi, is aantrekkelijk en dekt de lading van het verhaal volledig.

Bollé kon mij niet echt verrassen, maar voor het uitgewerkte concept, de prachtige cover en het toch beklijvende onderwerp, waardeer ik dit boek met drie sterren.

Meer recensies op: www.indeboekenkast.com