Zeer fraaie exemplaren

De boeken van Das Mag bevallen mij opvallend vaak goed. Omdat ik daarbij erg van zogenaamde ‘moederboeken’ houd, móest ik ‘Moeder af’ dus wel lezen. Ook hier werd ik niet teleurgesteld.

Wat me bij het lezen vooral opviel is wat een taalvirtuoos Fen Verstappen is. Zulke soepele, kunstige zinnen als zij schrijft. Ik hou enorm van zo’n toegankelijke, maar tegelijk artistieke stijl.

Wat ik erg jammer vond, is dat er zo weinig dialoog wordt gebruikt in ‘Moeder af’.  Het is veel ‘tell’ en weinig ‘show’.  Dat maakt dat er een zekere afstand blijft bestaan tussen lezer en personages. Er is bijvoorbeeld een supersterke scéne die eigenlijk helemaal geen scéne is, maar een herinnering van de hoofdpersoon waarover ze mailt aan haar broer en zus. Ik vind zulke tussenlaagjes jammer, ook al dienen ze, zoals in dit boek, waarschijnlijk een of ander doel.

Nou ja, ik heb evengoed genoten van ‘Moeder af’. Ook al had ik door de ‘vertelmodus’ dan niet het gevoel dat ik ze live meemaakte; de ouders in het boek zijn zeer fraaie exemplaren. An unhappy childhood van een auteur is toch óók a readers goldmine!