Luchtig, liefdevol en pijnlijk

Vorige week las ik de biografie van Hugo Brandt Corstius door Elsbeth Etty. Gefascineerd als ik daardoor geworden was door deze bijzondere figuur, ging ik meteen verder in dit boek van zijn zoon Jelle. In 'As in tas' fietst Jelle na Hugo's overlijden met zijn vaders as naar de Middellandse Zee, om intussen na te denken over zijn wonderlijke vader.

Jelle heeft er een luchtig en liefdevol verhaal van proberen te maken maar ik was vooral getroffen door de pijn tussen de regels door. Hugo was een onaangepaste narcistische hork met nul empathie. Als je je moeder jong verloren bent en alleen zo'n vader overhoudt, raak je blijkbaar behoorlijk in de war over wat normaal is. Dat blijkt wel uit de dingen die Jelle en passant over zijn relaties schrijft.

Het is erg lief dat Jelle niet hard over zijn vader oordeelt, maar ik doe dat wel. Nogmaals: wat was deze man een hork.