Zelf oordelen gaat niet

Dit boek was helaas heel anders dan ik had verwacht. Ik had het interview met Christien Brinkgreve bij een bekend boekenprogramma op TV gezien en was geïntrigeerd. Ik wilde me weleens onderdompelen in haar huwelijkse sores, dol als ik ben op memoirs over moeilijke familieleden.

Maar Brinkgreve schrijft met enorm veel afstand over haar huwelijk. Zeker de eerste helft van het boek moeten we maar van haar aannemen dat haar overleden echtgenoot "A" een moeilijk type was. Ze laat hem zeer zelden zelf aan het woord; er staan maar heel weinig citaten van hem in het boek. Ze laat A niet alleen nauwelijks praten, maar ook nauwelijks zíen (lopen, ademen, blikken werpen, etc).

Waarschijnlijk komt het omdat ik dit boek met verkeerde verwachtingen ging lezen, maar ik vond dit jammer. Als lezer wil je graag zelf kunnen oordelen, en dat gaat met dit boek niet.