'De avonden' meets 'De geniale vriendin'

'Verboden schrift' is een soort 'De avonden' meets 'De geniale vriendin': karige huiselijkheid in de na-oorlogse jaren, maar dan met een vrouwelijke hoofdpersoon en in Italië.

Ik kan me voorstellen dat dit boek ten tijde van verschijnen (begin jaren '50) revolutionair was, het verhaal van een moeder die -shocking!- een MENS blijkt te zijn. Iemand met verlangens, meningen en gedachten. Tegenwoordig is algemeen bekend dat moeders geen robots zijn, maar dat het leven soms veeleisend en oneerlijk voor ze kan zijn. Het verhaal van Valeria is dus herkenbaar en nog steeds relevant, maar anno nu niet meer origineel. Soms is het zelfs saai, zoals het dagelijks leven nou eenmaal vaak is, zelfs wanneer je het stiekem in een geheim schriftje beschrijft.

Wel waardevol aan dit boek, is dat je ziet dat er in de kern nog niet zoveel aan de beschreven problemen gedaan is... Hoe dan ook: hulde voor de auteur, dat ze de problemen van vrouwen aankaartte, in een tijd waarin mannen/mensen daar nog massaal hun ogen voor sloten.